Πηγή : ΛΕΚΚΑΣ ΣΑΡΑΝΤΟΣ
H ελληνική οικονομία βρίσκεται σε ύφεση ελέω κυρίως της διεθνούς χρηματοπιστωτικής κρίσης .
Ο ρυθμός ανάπτυξης το δεύτερο τρίμηνο καταγράφονταν στο -0,2% ενώ σύμφωνα με τους περισσότερους διεθνείς οργανισμούς αρνητικός ρυθμός θα καταγραφεί για ολόκληρο το 2009.
Όλοι οι οικονομικοί δείκτες ομολογούν την υφεσιακή κατάσταση της οικονομίας .
Η βιομηχανική παραγωγή τον Ιούνιο μειώθηκε κατά 11,4% ,οι βιομηχανικές παραγγελίες τον ίδιο μήνα μειώθηκαν κατά 36% , για το πρώτο εξάμηνο οι εισπράξεις από την ναυτιλία μειώθηκαν κατά 28,4% ενώ οι εισπράξεις από τον τουρισμό κατά 14,7%, ο τζίρος του λατινικού εμπορίου τον Μάιο μειώθηκε κατά 13,8% , ο τζίρος στο χονδρικό εμπόριο μειώθηκε κατά 9% το πρώτο τρίμηνο , οι εξαγωγές μειωθήκαν κατά 21,8% το πρώτο εξάμηνο , ο όγκος της οικοδομικής δραστηριότητας τον Μάιο μειώθηκε κατά 39,5% ενώ τα ποσά των ακαλύπτων επιταγών το πρώτο εξάμηνο αυξήθηκαν κατά 181,88%.
Η κατάσταση αυτή όπως είναι φυσικό έχει οδηγήσει στην κατάρρευση των εσόδων και στην αύξηση του ελλείμματος .
Αυτή την κατάσταση καλούνταν να ανατρέψει η κυβέρνηση Καραμανλή έχοντας από την μια πλευρά το ΠΑΣΟΚ που είχε διαμορφώσει όρους παρατεταμένης προεκλογικής περιόδου με την στρατηγική του επιλογή να οδηγήσει την χώρα σε πρόωρες εκλογές με αφορμή την εκλογή προέδρου Δημοκρατίας τον Μάρτιο του 2010 και από την άλλη πλευρά την ισχνή κοινοβουλευτική δύναμη των 151 μελών στην οποία οι εκβιαστικές καταστάσεις έπαιρναν επιδημικές διαστάσεις .
Σε αυτές τις συνθήκες η διακυβέρνηση ήταν από δύσκολη έως αδύνατη γι’ αυτό και στο ερώτημα του απλού Νεοδημοκράτη γιατί ο Καραμανλής προσέφυγε στις κάλπες αφού είχε μπροστά του ένα ακόμη εξάμηνο όπου θα μπορούσε να κάνει αρκετά πράγματα προς την κατεύθυνση ανατροπής της εκλογικής φθοράς που είχαν οι ευρωεκλογές του Ιουνίου 2009 , η απάντηση δίδεται μέσα από το σαθρό πολιτικό κλίμα που υπήρχε με ευθύνη του ΠΑΣΟΚ αλλά και ορισμένων βουλευτών της ΝΔ.
Η προσφυγή στις κάλπες ήταν μονόδρομος για κάθε ηγέτη και για κάθε παράταξη που σέβεται τον εαυτό της και κυρίως την αποστολή που τους ανατίθεται από τον ελληνικό λαό .
Όταν δεν μπορείς να κυβερνήσεις με τον τρόπο που επιθυμείς είναι προτιμότερο η εντολή διακυβέρνησης να γυρίζει στον λαό με σκοπό την διαμόρφωση ενός πολιτικού πλαισίου που να έχει στοιχεία ομαλότητας και βιωσιμότητας .
Είναι πιο έντιμο για έναν πρωθυπουργό να ζητήσει εκ νέου καθαρή πολιτική εντολή παρά να μετατραπεί σε όργανο εκβιαστών και ανεύθυνων εξωθεσμικών παραγόντων .
H ελληνική οικονομία βρίσκεται σε ύφεση ελέω κυρίως της διεθνούς χρηματοπιστωτικής κρίσης .
Ο ρυθμός ανάπτυξης το δεύτερο τρίμηνο καταγράφονταν στο -0,2% ενώ σύμφωνα με τους περισσότερους διεθνείς οργανισμούς αρνητικός ρυθμός θα καταγραφεί για ολόκληρο το 2009.
Όλοι οι οικονομικοί δείκτες ομολογούν την υφεσιακή κατάσταση της οικονομίας .
Η βιομηχανική παραγωγή τον Ιούνιο μειώθηκε κατά 11,4% ,οι βιομηχανικές παραγγελίες τον ίδιο μήνα μειώθηκαν κατά 36% , για το πρώτο εξάμηνο οι εισπράξεις από την ναυτιλία μειώθηκαν κατά 28,4% ενώ οι εισπράξεις από τον τουρισμό κατά 14,7%, ο τζίρος του λατινικού εμπορίου τον Μάιο μειώθηκε κατά 13,8% , ο τζίρος στο χονδρικό εμπόριο μειώθηκε κατά 9% το πρώτο τρίμηνο , οι εξαγωγές μειωθήκαν κατά 21,8% το πρώτο εξάμηνο , ο όγκος της οικοδομικής δραστηριότητας τον Μάιο μειώθηκε κατά 39,5% ενώ τα ποσά των ακαλύπτων επιταγών το πρώτο εξάμηνο αυξήθηκαν κατά 181,88%.
Η κατάσταση αυτή όπως είναι φυσικό έχει οδηγήσει στην κατάρρευση των εσόδων και στην αύξηση του ελλείμματος .
Αυτή την κατάσταση καλούνταν να ανατρέψει η κυβέρνηση Καραμανλή έχοντας από την μια πλευρά το ΠΑΣΟΚ που είχε διαμορφώσει όρους παρατεταμένης προεκλογικής περιόδου με την στρατηγική του επιλογή να οδηγήσει την χώρα σε πρόωρες εκλογές με αφορμή την εκλογή προέδρου Δημοκρατίας τον Μάρτιο του 2010 και από την άλλη πλευρά την ισχνή κοινοβουλευτική δύναμη των 151 μελών στην οποία οι εκβιαστικές καταστάσεις έπαιρναν επιδημικές διαστάσεις .
Σε αυτές τις συνθήκες η διακυβέρνηση ήταν από δύσκολη έως αδύνατη γι’ αυτό και στο ερώτημα του απλού Νεοδημοκράτη γιατί ο Καραμανλής προσέφυγε στις κάλπες αφού είχε μπροστά του ένα ακόμη εξάμηνο όπου θα μπορούσε να κάνει αρκετά πράγματα προς την κατεύθυνση ανατροπής της εκλογικής φθοράς που είχαν οι ευρωεκλογές του Ιουνίου 2009 , η απάντηση δίδεται μέσα από το σαθρό πολιτικό κλίμα που υπήρχε με ευθύνη του ΠΑΣΟΚ αλλά και ορισμένων βουλευτών της ΝΔ.
Η προσφυγή στις κάλπες ήταν μονόδρομος για κάθε ηγέτη και για κάθε παράταξη που σέβεται τον εαυτό της και κυρίως την αποστολή που τους ανατίθεται από τον ελληνικό λαό .
Όταν δεν μπορείς να κυβερνήσεις με τον τρόπο που επιθυμείς είναι προτιμότερο η εντολή διακυβέρνησης να γυρίζει στον λαό με σκοπό την διαμόρφωση ενός πολιτικού πλαισίου που να έχει στοιχεία ομαλότητας και βιωσιμότητας .
Είναι πιο έντιμο για έναν πρωθυπουργό να ζητήσει εκ νέου καθαρή πολιτική εντολή παρά να μετατραπεί σε όργανο εκβιαστών και ανεύθυνων εξωθεσμικών παραγόντων .
(ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΟ ISTHMOS . GR ΣΤΙΣ 14/9/2009)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου