Το 2016 δεν είναι
βέβαιο ότι θα είναι καλύτερο από το 2015.
30/12/2015 - 11:44
Εντός του 2016 θα πρέπει να αναμένουμε μια νέα
κυβερνητική πλειοψηφία.
Λίγο πριν την ανατολή της νέας χρονιάς το βασικό
ερώτημα είναι εάν η νέα χρονιά θα είναι καλλίτερη από την
προηγούμενη.
Πολλοί ισχυρίζονται ότι κατά το 2015 φτάσαμε στο πάτο μιας πορείας που ξεκίνησε το 2008 και ότι πλέον τα χειρότερα πέρασαν.
Θα διαφωνήσουμε .
Κατά το 2015 είδαμε πράγματι πρωτόγνωρες και δραματικές καταστάσεις, όπως την άνοδο στην εξουσία μιας αριστερής κατ’ όνομα κυβέρνησης με νεοφιλελεύθερες όμως προδιαγραφές , όπως τις ατέρμονες συζητήσεις με την τρόικα , όπως την επίδειξη αλαζονείας και επιθετικότητας από υπουργούς τύπου Βαρουφάκη, όπως την εξαγορά της εύνοιας των πολιτών με λαϊκίστικες προσεγγίσεις τύπου Τσίπρα οι οποίες όμως είχαν αποτέλεσμα με την επανεκλογή του στις εκλογές του Σεπτεμβρίου, όπως το κλείσιμο των τραπεζών, τις ουρές στα ΑΤΜ ,τα capital controls , όπως την διενέργεια δημοψηφίσματος, τις κυβιστήσεις που ακολούθησαν με την υπογραφή του τρίτου μνημονίου και όπως την ευκολία που μια εκλεγμένη κυβέρνηση μετατρέπει τα οφθαλμοφανή ψέματα σε ενδεχόμενες κυβερνητικές επιλογές , όπως το παράλληλο πρόγραμμα.
Κατά την προσωπική μας άποψη το τρίτο δανειακό πρόγραμμα απλά επιλύει το θέμα της αναχρηματοδότησης του δημοσίου χρέους ενώ το τρίτο μνημόνιο απλά συνεχίζει την βασική αρχή παρέμβασης της τρόικας στην λογική της εσωτερικής υποτίμησης.
Παρά το γεγονός ότι η εσωτερική υποτίμηση σε ότι αφόρα τις αμοιβές – κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος έχει αντιμετώπιση το θέμα της απώλειας ανταγωνιστικότητας με απόλυτο τρόπο ανακτώντας τις απώλειες της περιόδου των παχιών αγελάδων , με στοιχεία της τράπεζας της Ελλάδος η εσωτερική υποτίμηση σε ότι αφόρα το σκέλος των τιμών καταναλωτή απέχει από το επιθυμητό στόχο.
Και θα συνεχίσει να απέχει όσο οι έμμεσοι φόροι πυροδοτούν το πληθωριστικό υπόβαθρο.
Το ευτράπελο είναι ότι το τρίτο μνημόνιο δεν λαμβάνει υπόψη την ανάκτηση της απώλειας ανταγωνιστικότητας αναφορικά με το μισθολογικό κόστος και συνεχίζει να πιέζει προς την κατεύθυνση νέων θυσιών παραγνωρίζοντας ότι χωρίς ενίσχυση της ενεργούς ζήτησης δεν πρόκειται να υπάρξει ανάπτυξη .
Από την πλευρά της προσφοράς πολλοί ρίχνουν το ανάθεμα στις τράπεζες για την μειωμένη ρευστότητα που υπάρχει στην οικονομία και φυσικά για την έλλειψη επενδύσεων.
Παραγνωρίζουν όμως το γεγονός που καταγράφουν αρκετές μελέτες ότι μετά από μεγάλες και χρονικά παρατεταμένες οικονομικές κρίσεις οι επενδύσεις δεν πραγματοποιούνται από νέες χορηγήσεις αλλά από την συσσώρευση εσωτερικών κεφαλαίων, δηλαδή οι πρώτες υγιείς επενδυτικές πρωτοβουλίες γίνονται με ίδια κεφάλαια.
Για τις τράπεζες τηρουμένων των αναλογιών και με δόση υπερβολής μπορούμε να ισχυριστούμε ότι οι πωλήσεις των ελληνικών τραπεζικών θυγατρικών σε Αίγυπτο, Τουρκία και Βαλκάνια αποτελούν την Μικρασιατική Καταστροφή του ελληνικού τραπεζικού συστήματος με την έννοια της βίαιης απομάκρυνσης από ζωτικούς χώρους γεωπολιτικής παρουσίας αλλά και κερδοφορίας, άρα οι όποιες νέες χρηματοδοτήσεις θα επιβραβεύουν υγιείς επενδυτικές πρωτοβουλίες οι οποίες θα έχουν ως βάση τα εσωτερικά κεφάλαια των επιχειρήσεων .
Εξάλλου την μεγάλη βοήθεια οι τράπεζες προς το επιχειρηματικό κεφάλαιο θα την δώσουν μέσω των ρυθμίσεων και των αναδιαρθρώσεων των υφιστάμενων προβληματικών δανείων .
Το πρόβλημα της χώρας όμως δεν εντοπίζεται σε θέματα χρηματοδότησης αλλά σε θέματα πολιτικής κουλτούρας .
Όσο ο λαϊκισμός θα δημιουργεί κυβερνητικές πλειοψηφίες εύκολα αναλώσιμες δεδομένου ότι το ψέμα έχει κοντά πόδια η απογοήτευση των ψηφοφόρων θα οδηγεί σε διαδοχικές κυβερνήσεις πρόσκαιρων προσδοκιών .
Αυτός ο φαύλος κύκλος πρέπει να τελειώσει , διότι η συντήρηση του μόνο ελλείμματα και μνημόνια θα δημιουργεί.
Εάν νομίζουν ορισμένοι ότι με το τρίτο μνημόνιο ξεμπερδεύουμε έχουν στρεβλή εικόνα της πραγματικότητας .
Επιτήρηση της οικονομίας θα υπάρχει μέχρι την αποπληρωμή του 70% του δημοσίου χρέους , αυτό πρέπει να γίνει απόλυτα κατανοητό ώστε να μην υπάρχουν στρεβλώσεις για τις προτεινόμενες εύκολες λύσεις .
Το 2016 πιθανότατα θα είναι εκλογικό έτος με τη κυβερνητική πλειοψηφία να χάνει την δεδηλωμένη κατά την διάρκεια ψήφισης του ασφαλιστικού .
Το 2016 πιθανότατα θα είναι άλλο ένα κακό οικονομικό έτος αφού ακόμη και ο προϋπολογισμός που πρόσφατα ψηφίστηκε δηλώνει έμμεσα ότι δεν επαρκεί για την προσδοκώμενη δημοσιονομική ισορροπία και ότι νέα μέτρα εισπρακτικού περιεχομένου είναι απλά θέμα εβδομάδων να αναζητηθούν .
Το 2016 θα είναι άλλος ένας κρίκος χαμένων ευκαιριών και αυτό γιατί συνεχίζουμε να κρυβόμαστε ως άλλοι στρουθοκάμηλοι νομίζοντας ότι κοροϊδεύοντας τους πιστωτές μας προστατεύουμε τα συμφέροντας μας .
Εκείνο που στην ουσία προστατεύεται είναι το πελατειακό κράτος το οποίο κατά ένα μεγάλο μέρος έχει κληρονομηθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Στην ουσία η παρούσα κυβέρνηση κερδοσκοπεί στα κατώτερα ένστικτα μιας κρατικοδίαιτης νομενκλατούρας που δεν θέλει να δει τα κεκτημένα της να χάνονται.
Όπως σε κάθε φαινόμενο κερδοσκοπίας ο κερδοσκόπος στην αρχή κερδίζει όμως η συνέχεια είναι πάντα ίδια, η φούσκα σκάει και η καταρρεύσει έρχεται.
Στην βάση αυτή νομοτελειακά εντός του 2016 θα πρέπει να αναμένουμε μια νέα κυβερνητική πλειοψηφία για την οποία εκείνο που ευχόμαστε είναι να μην ακολουθήσει την πεπατημένη των προηγούμενων μνημονιακών κυβερνήσεων.
Λέκκας Σαράντος
Οικονομολόγος
salekkas@gmail.com
Πολλοί ισχυρίζονται ότι κατά το 2015 φτάσαμε στο πάτο μιας πορείας που ξεκίνησε το 2008 και ότι πλέον τα χειρότερα πέρασαν.
Θα διαφωνήσουμε .
Κατά το 2015 είδαμε πράγματι πρωτόγνωρες και δραματικές καταστάσεις, όπως την άνοδο στην εξουσία μιας αριστερής κατ’ όνομα κυβέρνησης με νεοφιλελεύθερες όμως προδιαγραφές , όπως τις ατέρμονες συζητήσεις με την τρόικα , όπως την επίδειξη αλαζονείας και επιθετικότητας από υπουργούς τύπου Βαρουφάκη, όπως την εξαγορά της εύνοιας των πολιτών με λαϊκίστικες προσεγγίσεις τύπου Τσίπρα οι οποίες όμως είχαν αποτέλεσμα με την επανεκλογή του στις εκλογές του Σεπτεμβρίου, όπως το κλείσιμο των τραπεζών, τις ουρές στα ΑΤΜ ,τα capital controls , όπως την διενέργεια δημοψηφίσματος, τις κυβιστήσεις που ακολούθησαν με την υπογραφή του τρίτου μνημονίου και όπως την ευκολία που μια εκλεγμένη κυβέρνηση μετατρέπει τα οφθαλμοφανή ψέματα σε ενδεχόμενες κυβερνητικές επιλογές , όπως το παράλληλο πρόγραμμα.
Κατά την προσωπική μας άποψη το τρίτο δανειακό πρόγραμμα απλά επιλύει το θέμα της αναχρηματοδότησης του δημοσίου χρέους ενώ το τρίτο μνημόνιο απλά συνεχίζει την βασική αρχή παρέμβασης της τρόικας στην λογική της εσωτερικής υποτίμησης.
Παρά το γεγονός ότι η εσωτερική υποτίμηση σε ότι αφόρα τις αμοιβές – κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος έχει αντιμετώπιση το θέμα της απώλειας ανταγωνιστικότητας με απόλυτο τρόπο ανακτώντας τις απώλειες της περιόδου των παχιών αγελάδων , με στοιχεία της τράπεζας της Ελλάδος η εσωτερική υποτίμηση σε ότι αφόρα το σκέλος των τιμών καταναλωτή απέχει από το επιθυμητό στόχο.
Και θα συνεχίσει να απέχει όσο οι έμμεσοι φόροι πυροδοτούν το πληθωριστικό υπόβαθρο.
Το ευτράπελο είναι ότι το τρίτο μνημόνιο δεν λαμβάνει υπόψη την ανάκτηση της απώλειας ανταγωνιστικότητας αναφορικά με το μισθολογικό κόστος και συνεχίζει να πιέζει προς την κατεύθυνση νέων θυσιών παραγνωρίζοντας ότι χωρίς ενίσχυση της ενεργούς ζήτησης δεν πρόκειται να υπάρξει ανάπτυξη .
Από την πλευρά της προσφοράς πολλοί ρίχνουν το ανάθεμα στις τράπεζες για την μειωμένη ρευστότητα που υπάρχει στην οικονομία και φυσικά για την έλλειψη επενδύσεων.
Παραγνωρίζουν όμως το γεγονός που καταγράφουν αρκετές μελέτες ότι μετά από μεγάλες και χρονικά παρατεταμένες οικονομικές κρίσεις οι επενδύσεις δεν πραγματοποιούνται από νέες χορηγήσεις αλλά από την συσσώρευση εσωτερικών κεφαλαίων, δηλαδή οι πρώτες υγιείς επενδυτικές πρωτοβουλίες γίνονται με ίδια κεφάλαια.
Για τις τράπεζες τηρουμένων των αναλογιών και με δόση υπερβολής μπορούμε να ισχυριστούμε ότι οι πωλήσεις των ελληνικών τραπεζικών θυγατρικών σε Αίγυπτο, Τουρκία και Βαλκάνια αποτελούν την Μικρασιατική Καταστροφή του ελληνικού τραπεζικού συστήματος με την έννοια της βίαιης απομάκρυνσης από ζωτικούς χώρους γεωπολιτικής παρουσίας αλλά και κερδοφορίας, άρα οι όποιες νέες χρηματοδοτήσεις θα επιβραβεύουν υγιείς επενδυτικές πρωτοβουλίες οι οποίες θα έχουν ως βάση τα εσωτερικά κεφάλαια των επιχειρήσεων .
Εξάλλου την μεγάλη βοήθεια οι τράπεζες προς το επιχειρηματικό κεφάλαιο θα την δώσουν μέσω των ρυθμίσεων και των αναδιαρθρώσεων των υφιστάμενων προβληματικών δανείων .
Το πρόβλημα της χώρας όμως δεν εντοπίζεται σε θέματα χρηματοδότησης αλλά σε θέματα πολιτικής κουλτούρας .
Όσο ο λαϊκισμός θα δημιουργεί κυβερνητικές πλειοψηφίες εύκολα αναλώσιμες δεδομένου ότι το ψέμα έχει κοντά πόδια η απογοήτευση των ψηφοφόρων θα οδηγεί σε διαδοχικές κυβερνήσεις πρόσκαιρων προσδοκιών .
Αυτός ο φαύλος κύκλος πρέπει να τελειώσει , διότι η συντήρηση του μόνο ελλείμματα και μνημόνια θα δημιουργεί.
Εάν νομίζουν ορισμένοι ότι με το τρίτο μνημόνιο ξεμπερδεύουμε έχουν στρεβλή εικόνα της πραγματικότητας .
Επιτήρηση της οικονομίας θα υπάρχει μέχρι την αποπληρωμή του 70% του δημοσίου χρέους , αυτό πρέπει να γίνει απόλυτα κατανοητό ώστε να μην υπάρχουν στρεβλώσεις για τις προτεινόμενες εύκολες λύσεις .
Το 2016 πιθανότατα θα είναι εκλογικό έτος με τη κυβερνητική πλειοψηφία να χάνει την δεδηλωμένη κατά την διάρκεια ψήφισης του ασφαλιστικού .
Το 2016 πιθανότατα θα είναι άλλο ένα κακό οικονομικό έτος αφού ακόμη και ο προϋπολογισμός που πρόσφατα ψηφίστηκε δηλώνει έμμεσα ότι δεν επαρκεί για την προσδοκώμενη δημοσιονομική ισορροπία και ότι νέα μέτρα εισπρακτικού περιεχομένου είναι απλά θέμα εβδομάδων να αναζητηθούν .
Το 2016 θα είναι άλλος ένας κρίκος χαμένων ευκαιριών και αυτό γιατί συνεχίζουμε να κρυβόμαστε ως άλλοι στρουθοκάμηλοι νομίζοντας ότι κοροϊδεύοντας τους πιστωτές μας προστατεύουμε τα συμφέροντας μας .
Εκείνο που στην ουσία προστατεύεται είναι το πελατειακό κράτος το οποίο κατά ένα μεγάλο μέρος έχει κληρονομηθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Στην ουσία η παρούσα κυβέρνηση κερδοσκοπεί στα κατώτερα ένστικτα μιας κρατικοδίαιτης νομενκλατούρας που δεν θέλει να δει τα κεκτημένα της να χάνονται.
Όπως σε κάθε φαινόμενο κερδοσκοπίας ο κερδοσκόπος στην αρχή κερδίζει όμως η συνέχεια είναι πάντα ίδια, η φούσκα σκάει και η καταρρεύσει έρχεται.
Στην βάση αυτή νομοτελειακά εντός του 2016 θα πρέπει να αναμένουμε μια νέα κυβερνητική πλειοψηφία για την οποία εκείνο που ευχόμαστε είναι να μην ακολουθήσει την πεπατημένη των προηγούμενων μνημονιακών κυβερνήσεων.
Λέκκας Σαράντος
Οικονομολόγος
salekkas@gmail.com
