Σ. Λέκκας .... Δημοσιονομική αιθαλομίχλη

28.1.2013 —Στην βάση όλων των ανωτέρω πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η δημοσιονομική προσαρμογή πρέπει να γίνεται με τρόπο που δεν θα θίγει ούτε την αξιοπρέπεια αλλά κυρίως ούτε την υγεία των απλών πολιτών

Η προσπάθεια που γίνεται για την μείωση των δίδυμων ελληνικών ελλειμμάτων ( δημοσιονομικό και εξωτερικών συναλλαγών ) πρέπει να αναγνωρισθεί από όλους ως μια πρωτόγνωρη προσπάθεια για τα ελληνικά δεδομένα , τόσο αναφορικά με το εύρος της , όσο και αναφορικά με  την συγκυρία που συντελείται .

Η όλη διαδικασία έχει ως βασικό στόχο την χρηματοδότηση των δαπανών με εγχώριους πόρους , χωρίς δηλαδή την άντληση κεφαλαίων από δανειστές κάθε είδους και προέλευσης .

Σε ότι αφορά το δημοσιονομικό έλλειμμα σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία και για την χρονική περίοδο Ιανουάριος –Νοέμβριος 2012 παρουσιάζει πρωτογενές πλεόνασμα κατά 2,3 δις € , ενώ κατά το ίδιο διάστημα του 2011 εμφάνιζε έλλειμμα της τάξεως των 3,6 δις € .

Αυτό όμως επιτυγχάνεται από το πλεόνασμα των νομικών προσώπων και των ασφαλιστικών ταμείων , δηλαδή από την πασίγνωστη από το παρελθόν άσπρη τρύπα .

Φυσικά κομβικό σημείο παίζει η συγκράτηση των δαπανών.

Στο ενδεκάμηνο Ιανουάριος-Νοέμβριος 2012 οι δαπάνες ανήλθαν στα 89,9 δις € όταν στο αντίστοιχο διάστημα του 2011 έφθαναν τα 100,7 δις €.

Η μείωση των δαπανών κατά 10,8 δις € όμως οφείλετε και στο γεγονός ότι τα χρέη του Δημοσίου προς τους προμηθευτές του αυξήθηκαν την περίοδο Ιανουάριος-Νοέμβριος 2012 κατά 2,6 δις € στα 9,3 δις € από τα 6,7 δις € της αντίστοιχης περιόδου του 2011.

Είναι αδιανόητο να ομιλούμαι για άσπρες τρύπες δημοσίων οργανισμών και ασφαλιστικών ταμείων και άρα μέσω αυτών να μειώνουμε το έλλειμμα ή να ομιλούμαι για πρωτογενή πλεονάσματα την ώρα κατά την οποία μόνο τα ασφαλιστικά ταμεία χρωστούν 4,4 δις € .

Και μπορεί το οικονομικό επιτελείο να προσδοκά την αποπληρωμή των χρεών προς τους προμηθευτές από την λήψη των υπολοίπων δόσεων από τα δάνεια της τρόικας μέχρι το πρώτο εξάμηνο του 2013  και με την προϋπόθεση ότι θα έχουν υποβάλει στοιχεία όλα τα ΝΠΔΔ και τα ασφαλιστικά ταμεία , όμως η εξόφληση είναι το ένα θέμα .

Το άλλο είναι να κλείσουν οι βρύσες των ελλειμμάτων οι οποίες αναφορικά με τα ασφαλιστικά ταμεία και τους υπόλοιπους οργανισμούς του Δημοσίου όχι μόνο δεν έκλεισαν , αφού κατά την περίοδο Ιανουάριος-Νοέμβριος 2012 τα χρέη προς τους προμηθευτές αυξήθηκαν κατά 2,6 δις, αλλά από ότι φαίνεται θα συνεχίσουν να τρέχουν δημιουργώντας εκ νέου χρέη .

Έμμεσα βέβαια τίθεται το θέμα των αναγκών αφού ναι μεν η συρρίκνωση των επιχορηγήσεων για παράδειγμα προς τα ασφαλιστικά ταμεία μειώνει τις δημόσιες δαπάνες πλην όμως οι ανάγκες ενός αξιοπρεπούς συστήματος κρατούν  τις ανάγκες χρηματοδότησης του υψηλότερα από τις ανάγκες εμφάνισης πρωτογενών πλεονασμάτων .

Η λήψη μέτρων υπό το άγχος της πίεσης των δανειστών οδηγεί σε μέτρα αμφιβόλου χρησιμότητας κάτι που διαφαίνεται και από την πορεία των εσόδων  τα οποία κατά την περίοδο Ιανουάριος-Νοέμβριος 2012 μειώθηκαν κατά 4,7 δις € στα 92,3 δις € από τα 97 δις € της αντίστοιχης περιόδου του 2011.

Ορισμένα εξ αυτών δε, παρότι δεν προσφέρουν τίποτα στην αύξηση των εσόδων , όπως η εξομοίωση των τιμών πετρελαίου θέρμανσης με αυτό της κίνησης δημιουργούν υπόβαθρα αυξημένων μελλοντικών  δαπανών για την αντιμετώπιση ασθενειών σχετικών με την αιθαλομίχλη που δημιουργείται από την εναλλακτική πηγή θέρμανσης των πολιτών από καυσόξυλα κάθε είδους και ποιότητας .

Σε ότι αφόρα το ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών τα τελευταία στοιχεία της περιόδου Ιανουάριο –Οκτώβριος 2012 δείχνουν μείωση του κατά 14,1 δις € στα 4,1 δις € από τα 18,2 δις € της αντίστοιχης περιόδου του 2010.

Μείωση κατά 77,5% η οποία κατά το ήμισυ οφείλεται στην μείωση του εμπορικού ελλείμματος κατά 7,3 δις € κατά την τελευταία διετία.

Το εμπορικό έλλειμμα μειώθηκε τόσο από την μείωση των εισαγωγών ως απότοκο της εσωτερικής υποτίμησης όσο και από την αύξηση των εξαγωγών .

Οι εισαγωγές αγαθών κατά την τελευταία διετία μειώθηκαν κατά 4,2 δις € στα 18,6 δις € για την περίοδο Ιανουάριο –Οκτώβριος 2012 έναντι 22,8 δις € της αντίστοιχης περιόδου του 2010 .

Οι εξαγωγές αγαθών την ίδια περίοδο αυξήθηκαν κατά 2,1 δις € φθάνοντας τα 11,4 δις € .

Η αύξηση των εισαγωγών δείχνει αλλαγή προτεραιοτήτων ολόκληρης της κοινωνίας με την προσγείωση των υπερφίαλων καταναλωτικών δαπανών μιας οικονομίας που στηρίζονταν σε δανεικά ενώ, η αύξηση των εξαγωγών δείχνει ότι η αύξηση της περίφημης ανταγωνιστικότητας αποδίδει αργά αλλά σταθερά καρπούς.

Εκτός και εάν αυτές οι αυξημένες εξαγωγές είναι τμήματα εικονικής πραγματικότητας ή και στρέβλωσης διαδικασιών που έχουν επιπτώσεις στον Έλληνα πολίτη .

Εάν για παράδειγμα η έλλειψη συγκεκριμένων φαρμάκων στο εσωτερικό της χώρας  είναι αποτέλεσμα των εξαγωγών λόγω του ότι οι πωλήσεις των σκευασμάτων στο εξωτερικό γίνονται σε υψηλότερες τιμές και πάντα τοις μετρητοίς τότε απαιτούνται άλλου είδους χειρισμοί για την αποκατάσταση της τάξης .

Στην βάση όλων των ανωτέρω πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η δημοσιονομική προσαρμογή πρέπει να γίνεται με τρόπο που δεν θα θίγει ούτε την αξιοπρέπεια  αλλά κυρίως ούτε την υγεία των απλών πολιτών.

Άλλο δημοσιονομική προσαρμογή και λιτότητα και άλλο χειροτέρευση των όρων του βιοτικού επιπέδου και ιδιαίτερα άλλο η δημιουργία υπόβαθρων αύξησης της θνησιμότητας ενός ολόκληρου λαού .

Η διαφορετικά , ποιό το όφελος από την δημιουργία πρωτογενών πλεονασμάτων όταν η αιθαλομίχλη θα έχει πνίξει το μέλλον στερώντας την υγεία από χιλιάδες συνανθρώπους μας ;

ΛΕΚΚΑΣ  ΣΑΡΑΝΤΟΣ
ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ