Σταχυολογώντας οικονομικά

– 15 Ιανουαρίου 2013

του Σαράντου Λέκκα
οικονομολόγου
Βιώνουμε την μεγαλύτερη ύφεση που γνώρισε ο δυτικός κόσμος από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το ΑΕΠ της χώρας έχει μειωθεί την περίοδο 2008-2012 πάνω από 20% οπότε, η εκτόξευση της ανεργίας σε επιπέδου πανευρωπαϊκού ρεκόρ είναι απότοκος αυτής της ύφεσης .Όμως, πίσω από τους αριθμούς κρύβονται άνθρωποι και πίσω από τους ανθρώπους κρύβονται δράματα. Η κοινωνική αποσύνθεση είναι προ των πυλών .Οι απώλειες θέσεων εργασίας σε τέτοια επίπεδα δεν προμηνύει τίποτα θετικό, αντίθετα ανοίγει κεκρόπορτες πρωτόγνωρων καταστάσεων .
Φοβερή σκέψη και αυτή του οικονομικού επιτελείου για αύξηση του φόρου στους τόκους των καταθέσεων .Την ώρα που γίνεται αγώνας για την επιστροφή των καταθέσεων στις τράπεζες , την ώρα που οι μικροκαταθέτες ελπίζουν στην επιβίωσης τους από τις αποταμιεύσεις τους οι εγκέφαλοι βρήκαν την ώρα να αυξήσουν τον συντελεστή στο15% από το 10% που είναι  σήμερα .
Άλλη μια φοβερή σκέψη του οικονομικού επιτελείου είναι η μείωση του συντελεστή φορολόγησης των διανεμόμενων εταιρικών κερδών από το 40% στο 32,8% με παράλληλη αύξηση των αδιανέμητων κερδών από 20% στο 26%.Δηλαδη την ώρα που προσδοκούν την αύξηση των επενδύσεων αυξάνουν την φορολογία στα κέρδη που θα οδηγήσουν σε επενδύσεις .
Εξίσου περίεργη είναι και η απόφαση μείωσης της φορολογίας των εισοδημάτων από ακίνητα που υπερβαίνουν τις 100.000 €  και μάλιστα την ώρα που περικόπτονται ακόμη και οι πενιχρές αγροτικές συντάξεις. Μάλλον το οικονομικό επιτελείο προσεγγίζει την εκφρασμένη αντίληψη περί κοινωνικής δικαιοσύνης με τα δικά του μέτρα και σταθμά.
Βέβαια κανένας δεν χάνεται , το αποδεικνύουν οι πολιτευτές που έμειναν εκτός βουλής, αφού μπορεί μεν να αποδοκιμάστηκαν από τους απλούς ψηφοφόρους πλην όμως ως μέλη της κομματικής νομενκλατούρας διορίστηκαν ως επικεφαλείς των ΔΕΚΟ .Μπορεί να μην κάνουν για βουλευτές όμως κάνουν για επικεφαλείς δημοσίων οργανισμών που διαχειρίζονται δεκάδες εκατομμύρια ευρώ.
Άλλη μια επιτυχία της Τρόικας ως συνέπεια της παρατεταμένης ύφεσης λόγω των ισοπεδωτικών μέτρων είναι και το γεγονός ότι ένα στα τέσσερα δάνεια δεν εξυπηρετείται .Στο 9μηνο του 2012 τα κόκκινα δάνεια ξεπέρασαν τα 52 δις € και φυσικά αναμένεται συνέχεια με μεγάλο κόστος αφού πίσω από κάθε δάνειο βρίσκεται και μια ανάγκη , άλλοτε τεχνητή (εορτοδάνεια ) και άλλοτε επιβίωσης (στεγαστικά , επιχειρηματικά ).
Μάχη δίνει η κυβέρνηση για το νέο πακέτο ΕΣΠΑ 2014-2020 το οποίο θα προσεγγίσει τα 14 δις € .Μακάρι ο μάχες να δίνονταν και για την άντληση του υφιστάμενου πακέτου των 20δις € του ΕΣΠΑ 2007-2013 που μέχρι σήμερα καρκινοβατεί αφού η απορροφητικότητα δεν ξεπερνά το 40% παρότι οι ευρωπαίοι εταίροι μάς έκαναν την χάρη για κάθε ιδιωτική επένδυση , το 50% να καλύπτεται από τον ιδιώτη και από το υπόλοιπο 50% μόνο το 5% να καλύπτεται από εθνικούς πόρους .Φανταστείτε ποια  θα ήταν η απορροφητικότητα εάν δεν υπήρχε η αναλογία 95/5.
Οι θυσίες του ελληνικού λαού ( όπως αναφέρονται οι περικοπές σε μισθούς , συντάξεις ,κοινωνικές παροχές , η αύξηση εμμέσων και αμέσων φόρων , κτλ ) κατά την περίοδο 2010-2012 ήταν της τάξεως των 49 δις € . Απότοκος αυτών σύμφωνα με τους ειδικούς (όπως αναφέρονται οι τεχνοκράτες που αποτιμούν τα μέτρα ) είναι η ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας που χάθηκε κατά την περίοδο που ακολούθησε την ένταξη στην ευρωζώνη και μέχρι την έναρξη της τρέχουσας κρίσης κατά 70% .Άραγε εκείνο που απομένει είναι το υπόλοιπο 30% ή μήπως η συνταγή του ΔΝΤ έχει και άλλες εκπλήξεις ;
Πάντως ο αλτρουισμός των εταίρων μας είναι συγκινητικός και κακώς δεν έχει γίνει αντιληπτός. Θέλουν να ανακτήσουμε την ανταγωνιστικότητα μας ,έτσι ισχυρίζονται, γι’αυτό και περικόπτουν ότι βρουν ,  δηλαδή επιδιώκουν να πουλάμε πιο φθηνά τα προϊόντα και τις υπηρεσίες μας και  να τους παίρνουμε μερίδια από τις αγορές τους , διότι αυτό σημαίνει ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας ή υπάρχει και κάτι  άλλο…….
Μιας και μιλάμε για το ΔΝΤ , ευτυχώς που υπήρξε η κρίση χρέους στην ευρωζώνη και η Μέρκελ, γιατί θα ήταν ακόμη στα αζήτητα . Να θυμίσουμε ότι το ΔΝΤ πριν την κρίση είχε πέσει σε χειμέρια νάρκη αφού ελάχιστες χώρες εμπιστεύονταν τις συμβουλές του ενώ τα δάνεια που χορηγούσε ήταν μηδαμινά .
Όμως γιατί η Μέρκελ έβαλε το ΔΝΤ στην ευρωπαϊκή οικογένεια ; H επίσημη δικαιολογία  ήταν  ότι το ΔΝΤ είχε μεγάλη εμπειρία από προγράμματα αντιμετώπισης κρίσεων , η πραγματική είναι ότι με την συμμέτοχη του ΔΝΤ οι επιβαρύνσεις της Γερμανίας θα ήταν μικρότερες . Δηλαδή για τα μικροσυμφέροντα της Γερμανίας έβαλαν εντός της ευρωζώνης το βασικό μηχανισμό του αντιπάλου εάν θεωρήσουμε ότι το δολάριο είναι ο βασικός ανταγωνιστής του ευρώ , ή μήπως δεν είναι ;
Αλλά και εκείνο το όριο βιωσιμότητας του δημοσίου χρέους στο 120% του ΑΕΠ που θέτει το ΔΝΤ για την χρηματοδότηση Ελλάδος και Κύπρου τι άλλο μπορεί να δείχνει παρά μια   μεγαλειώδη  τεχνοκρατική προσέγγιση.!!! Τόσο τεχνοκρατική που  εάν το χρέος των ΗΠΑ και της Ιταλίας δεν προσέγγιζε αυτά τα επίπεδα , αλλά  τα ξεπερνούσε, τότε το όριο θα αυξάνονταν στο 130-140% , αρκεί να μην θίγονταν οι ιερές αγελάδες της παγκόσμιας οικονομίας .
Ομιλούμαι για τρομερή τεχνοκρατική πάντα προσέγγιση. Και για να μην ξεχνιόμαστε η παρατεταμένη πολιτική λιτότητας ισοδυναμεί με κοινωνική σφαγή και κοινωνική βαρβαρότητα.