Η οικονομία στον αστερισμό των ευσεβών πόθων.

του Σαράντου Λέκκαοικονομολόγου

Εάν δούμε διαχρονικά τον τρόπο που προσεγγίζουμε την πραγματικότητα στην χώρα μας και κυρίως τον τρόπο που την χειριζόμαστε ανεξάρτητα των συγκυριών που επικρατούν θα διαπιστώσουμε ότι κάθε φορά συγχέουμε τα δεδομένα που υπάρχουν με τις ατομικές ανάγκες και τις προσδοκίες μας.
Στην ουσία καταγράφεται μια απόσταση μεταξύ της λογικής και του υφιστάμενου πλαισίου οικονομικής πολιτικής.
Και όλα αυτά ανεξάρτητα εάν οι συγκυρίες είναι θετικές ή αρνητικές.
Στις θετικές συγκυρίες ή σε αυτές που χαρακτηρίζουμε ως θετικές αφού εκ των υστέρων διαπιστώνεται ότι είναι προϊόντα δανεισμού και υπέρμετρου καταναλωτισμού το άνοιγμα μεταξύ αμοιβών και παραγωγικότητας δείχνει το τρόπο που αντιλαμβανόμαστε την πραγματικότητα.
Στις αρνητικές συγκυρίες όπως η τρέχουσα,  το άνοιγμα μεταξύ αμοιβών –εσόδων και φορολογίας δείχνει την διάσταση της άλλης όψης αυτής που ξεδιπλώνεται όταν οι δημόσιες ανάγκες επιβάλουν μέτρα με ιδιαίτερη σκληρότητα η οποία ξεφεύγει ακόμη και από τις ακραίες φοροδοτικές ικανότητες όταν οι πιέσεις των πιστωτών και το άγχος κάλυψης των ταμειακών αναγκών κινούνται σε υψηλά επίπεδα.
Και οι δυο προσεγγίσεις είναι λάθος.
Όταν την περίοδο των παχιών αγελάδων οι αμοιβές δεν αντικρίζονται με την παραγωγικότητα τότε το αποτέλεσμα θα είναι η δημιουργία υπόβαθρων μεγάλων  ελλειμμάτων και το πέρασμα στην ύφεση και την υποαπασχόληση.
Όταν την περίοδο της ύφεσης το ύψος της φορολογίας δεν λαμβάνει υπόψη τις αμοιβές τότε η αποδοτικότητα των όποιων μέτρων λαμβάνονται θα είναι μικρής εμβέλειες κάτι που θα επιφέρει νέα μέτρα και ένα φαύλο κύκλο μέτρων, λιτότητας, ανεργίας και  ύφεσης.
Οι ελληνικές πατέντες  αποσύνδεσης των αμοιβών από την παραγωγικότητα (θετική συγκυρία) και φορολογίας από τις αμοιβές (αρνητική συγκύρια ) δεν φέρνουν κανένα θετικό αποτέλεσμα.
Και οι δυο προσεγγίσεις οδηγούν την οικονομία σε χαμηλότερα επίπεδα παράγωγης, απασχόλησης, επενδύσεων και γενικά  σε καταστάσεις που χαρακτηρίζουμε  υφεσιακές.
Το αποτέλεσμα της δημοσιονομικής χαλαρότητας το νιώθουμε όλοι μας σήμερα που καλούμεθα να αντιμετωπίσουμε την μνημονιακή πραγματικότητα.
Το άνοιγμα μεταξύ των αμοιβών και της παραγωγικότητας που καταγράφηκε στις δεκαετίες του 80 και το 90 , δημιούργησε μια τεράστια οικονομική φούσκα που αποτυπώνονταν ολοκληρωτικά στην εντυπωσιακή αύξηση του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος.
Το άνοιγμα μεταξύ μισθών και φόρων που καταγράφεται την τελευταία διετία όπου ενώ υπάρχει σαφέστατη συρρίκνωση των εισοδημάτων εν τούτοις οι φόροι έμμεσοι  και κυρίως άμεσοι, όπως και οι έκτακτες εισφορές ,αυξάνονται συνεχώς ,δημιουργούντας  μια κατάσταση πρωτόγνωρη που δεν έχει καμία σχέση με τη φοροδιαφυγή.
Άλλο φοροδιαφυγή, δηλαδή εσκεμμένη αποφυγή συγκεκριμένων υποχρεώσεων και άλλο μειωμένη φοροδοτική ικανότητα , δηλαδή ακούσια αποφυγή κάλυψης υποχρεώσεων εξαιτίας αντικειμενικών παραγόντων που δεν έχουν σχέση με  την γενικότερη φιλοσοφία ζωής που είναι προσανατολισμένη με αξίες φορολογικής συνείδησης.
Σήμερα υπάρχουν πολίτες που ενώ μέχρι και την κρίση είχαν  λευκό φορολογική μητρώο  δεν αποπληρώνουν μέρος των φορολογικών τους υποχρεώσεων συνεπεία της ταυτόχρονης μείωσης μισθών και αύξησης φόρων και εισφορών.
Την χρονική περίοδο Ιανουάριος –Δεκέμβριος  2012 οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο αυξήθηκαν κατά 13,2 δις € με τα 5 δις € εξ αυτών να έχουν καταστεί ληξιπρόθεσμα  τον Αύγουστο , δηλαδή  τον μήνα εκείνο που άρχισαν να αποστέλλονται τα ειδοποιητήρια των φόρων.
Δεν είναι τυχαίο ότι τα προϋπολογισθέντα έσοδα του 2013 είναι μειωμένα όχι μόνο από αυτά της διετίας 2011-12 όπου η οικονομία βρίσκονταν σε κρίση αλλά και από εκείνα του 2010 , ενώ είναι  στα ίδια επίπεδα  με τα αντίστοιχα του 2008, και όλα αυτά παρά την λήψη μέτρων που ξεπερνούν κατά την τελευταία τριετία τα 50 δις €.
Όμως η δημοσιονομική προσαρμογή της χώρας και η ορθή εκτέλεση του προϋπολογισμού εξαρτάται από την επίτευξη των στόχων.
Στόχων και μέτρων  που τίθενται πλέον εν γνώση  της μειωμένης απόδοσης τους.
Η δημοσιονομική απόδοση των μέτρων που λαμβάνονται εξ αιτίας της συνεχώς μειωμένης φοροδοτικής ικανότητας πλέον κινείται στα επίπεδα της 1 προς 2,5 δηλαδή για και μέτρα 2,5 ευρώ η απόδοση προσεγγίζει μετά βίας το ένα  αποκαλύπτοντας ότι η επιβολή νέων μέτρων δεν θα έχει πλέον  καμία χρησιμότητα.

peloponnisiaki.gr

– 28 Ιανουαρίου 2013-