Κυριακή 3 Οκτωβρίου 2010

Το κράτος και οι πολυδάπανες παραφυάδες του .
ΤΟΥ ΣΑΡ. ΛΕΚΚΑ

Αβεβαιότητα, ανασφάλεια και αγωνία, πρόκειται για τρεις απλές λέξεις που περιγράφουν την πραγματικότητα που βιώνουν οι Ελληνες φορολογούμενοι.Η οικονομία βρίσκεται σε ύφεση, οι προοπτικές είναι άσχημες, η απαισιοδοξία κυριαρχεί και η αρνητική αύρα διαπερνά όλους τους παραγωγικούς ιστούς της ελληνικής κοινωνίας.Η καθημερινότητα του απλού Ελληνα εργαζομένου βομβαρδίζεται με άσχημες και σχεδόν αποκλειστικά πεσιμιστικές ειδήσεις, που αμαυρώνουν κάθε σκέψη και κάθε ενέργεια.Ειδήσεις που προδιαγράφουν μέγιστες αλλαγές αναφορικά με τον εργασιακό, ασφαλιστικό και φορολογικό βίο του καθενός.Οικογενειακά και ατομικά προγράμματα ανατρέπονται, βλέψεις και χρονικές αναφορές σχετικές με εισοδήματα, επιδόματα, συντάξεις μένουν μετέωρες, ενώ ο προγραμματισμός σε μεσομακροπρόθεσμο διάστημα είναι αδύνατος.Ολα περιστρέφονται γύρω από το μνημόνιο που υπεγράφη με τη λεγόμενη τρόικα και κυρίως για τον βαθμό υλοποίησής του από την ελληνική κυβέρνηση.Η πιστή εφαρμογή του μνημονίου είναι μία απλή κουβέντα, διότι σε περίοδο ύφεσης η επιτυχία υλοποίησής του περνά μέσα από τη συνεχώς αυξανομένη φορολογική επιβάρυνση.Οι δημοσιονομικοί στόχοι είναι δεδομένοι και δεν πρόκειται να αλλάξουν, εκείνο που κατά διαστήματα θα μεταβάλλεται θα είναι η φορολογική επιβάρυνση.Κάθε απόκλιση θα επισύρει νέες επιβαρύνσεις.Ηδη και παρά την αύξηση των φορολογικών βαρών, κυρίως μέσω της αύξησης των έμμεσων φόρων, τα έσοδα βρίσκονται στην κόψη του ξυραφιού, αφού οι φοροεισπρακτικοί μηχανισμοί παραπαίουν, ενώ η όποια σχετική επιτυχία οφείλεται σε έκτακτες εισφορές επιχειρήσεων και φυσικών προσώπων.Η αύξηση του ΦΠΑ δεν έχει προσφέρει τα αναμενόμενα έσοδα, κάτι που πρέπει να προβληματίσει το οικονομικό επιτελείο.Από την άλλη πλευρά, αυτή των δαπανών, αυτές εμφανίζουν μείωση κυρίως λόγω των περικοπών σε μισθούς, συντάξεις και επιδόματα.Ολα αυτά, σε συνδυασμό με την περικοπή του προγράμματος επενδύσεων, της μη επιστροφής ΦΠΑ στους δικαιούμενους φορείς με τη δικαιολογία των φορολογικών ελέγχων και της καθυστέρησης των πληρωμών του ελληνικού Δημοσίου προς τρίτους αποτελούν τον εύκολο τρόπο μείωσης των δαπανών.Είναι πανεύκολο να περικόπτεις το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, όπως εξίσου πανεύκολο να περικόπτεις μισθούς και επιδόματα.Το δύσκολο είναι να αντιμετωπίζεις το παρελθόν σου.Το δύσκολο είναι να βάζεις τέλος στη δημοσιονομική επιβάρυνση των 2 εκατ. ευρώ ημερησίως, που επιβάλλει ο ΟΣΕ στους Ελληνες φορολογούμενους.Το δύσκολο είναι να βάζεις τέλος στο άγος των νοσοκομειακών χρεών και στη διαφθορά που περιβάλλει τις προμήθειες και τη γενικότερη διοίκηση του συγκεκριμένου χώρου.Το δύσκολο είναι να βάζεις όρια στις δαπάνες των ασφαλιστικών ταμείων, οι οποίες με τη λήξη του πρώτου εξαμήνου έχουν καλύψει το μεγαλύτερο τμήμα των επιχορηγήσεων του προϋπολογισμού .Πολλοί θα θυμούνται την κριτική που υπήρχε κατά του προϋπολογισμού 2010 στο τμήμα που αφορούσε την περικοπή επιχορηγήσεων προς τα ασφαλιστικά ταμεία, σήμερα όλοι αυτοί που έκριναν αρνητικά τη συγκεκριμένη πρακτική μείωσης των δαπανών με αυθαίρετο τρόπο αισθάνονται δικαιωμένοι.Το δύσκολο είναι να βάζεις τέλος στην παροχή εγγυήσεων προς δημόσιες επιχειρήσεις τύπου ΟΣΕ για να παίρνουν δάνεια και να καλύπτουν τις δανειακές τους ανάγκες και να αναχρηματοδοτούν δάνεια ύψους 10 δισ. ευρώ.Το αρνητικό είναι ότι τα δύσκολα δεν αντιμετωπίζονται με τον τρόπο που επιβάλλουν οι σημερινές δύσκολες συγκυρίες.Αφήνονται για αργότερα, σωρεύοντας ζημιές και υποχρεώσεις που θα κληθεί να αντιμετωπίσει ο φορολογούμενος πολίτης.Δυστυχώς χάνεται πολύτιμος χρόνος.Οι θυσίες των απλών πολιτών δεν μπορεί να επιλύσουν το δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας, εάν παράλληλα η εκτελεστική εξουσία δεν βάλει τέλος στην αταξία και την αντιπαραγωγικότητα των επιχειρήσεων και οργανισμών που η ίδια ελέγχει.Τα μεγέθη είναι δυσανάλογα.Οι θυσίες δεν μπορούν να καλύψουν το όργιο σπατάλης που συντελείται στον στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα.Τα φοροεισπρακτικά μέτρα, οι έκτακτες εισφορές και οι περικοπές συντάξεων και μισθών δεν έχουν νόημα εάν οι πηγές δημοσιονομικών σπαταλών μένουν άθικτες.Στην ουσία το κράτος και οι έχοντες την ευθύνη διοίκησής του πρέπει πριν και πάνω από όλα να δείξουν ότι ελέγχουν την κατάσταση, ότι έχουν σχέδιο και ότι έχουν κατανοήσει πλήρως τα παθήματα του παρελθόντος.
Ο κ. Σαράντος Λέκκας είναι οικονομολόγος
(ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΟ ΚΕΡΔΟΣ ΣΤΙΣ 3/10/2010)

Δεν υπάρχουν σχόλια: