Ο προϋπολογισμός του 2008 προϋποθέτει πάταξη της φοροδιαφυγής
Του Σαραντου Λεκκα - Οικονομολόγου
Με το κλείσιμο του πρώτου μήνα του 2008 και στη βάση των δυσμενών συγκυριών που καταγράφονται διεθνώς έχει ήδη αρχίσει η φιλολογία για ανατροπή του τρέχοντος προϋπολογισμού. Ο προϋπολογισμός του 2008 είναι σαφέστατα ένα κείμενο που περιγράφει τους στόχους, τις επιδιώξεις αλλά και τις ανησυχίες της κυβέρνησης.
Οι προβλέψεις ξεκινούν από το ΑΕΠ το οποίο υπολογίζεται ότι θα παρουσιάσει μια αύξηση της τάξεως του 7%.
Πρόβλεψη προσαρμοσμένη στις συγκυρίες της εποχής, πρόβλεψη που δείχνει τον ρεαλισμό των σχεδιαστών του προϋπολογισμού εάν σκεφθούμε ότι οι αυξήσεις του 2007 και του 2006 ήταν της τάξεως του 7,2% και 7,7% αντίστοιχα.
Εκεί όμως που ο ρεαλισμός δεν έχει σταθερές βάσεις είναι σχετικά με τα έσοδα.
Υπολογίζεται ότι τα τακτικά έσοδα θα αυξηθούν κατά 12,1% στα 58.070 δισ. ευρώ, όταν η εκτίμηση για το 2007 θέλει την αύξηση των εσόδων κατά 8,1% και όταν η πραγματοποιηθείσα αύξηση του 2006 ήταν της τάξεως του 7%.
Η αύξηση των εσόδων κατά 5,1 ποσοστιαίες μονάδες πάνω από την ονομαστική αύξηση του ΑΕΠ είναι μεγάλο και άκρως επισφαλές στοίχημα.
Συνήθως, οι αυξήσεις των εσόδων στην καλύτερη των περιπτώσεων είναι ποσοστιαία στα επίπεδα της αύξησης του ΑΕΠ. Αναφερόμαστε στην καλύτερη των περιπτώσεων, διότι, όπως είναι γνωστό, η φοροδιαφυγή στη χώρα μας είναι τεράστια.
Πώς αλλάζει
Υπολογίζεται ότι η ετήσια φοροδιαφυγή είναι της τάξεως των 65 δισ. ευρώ πράγμα που σημαίνει ότι ξεπερνά το σύνολο των ετήσιων εσόδων που προϋπολογίζονται για το 2008 κατά 7 δισ. ευρώ περίπου ή κατά 12%.
Υπολογίζεται ότι η φοροδιαφυγή, παρά την μείωση των φορολογικών συντελεστών, παρά τις ρυθμίσεις εκκρεμών φορολογικών υποθέσεων, παρά την τεχνολογική πρόοδο και παρά τους ελεγκτικούς μηχανισμούς φθάνει στο ύψος και υπερβαίνει το 26% του ΑΕΠ της χώρας.
Εάν σε αυτό προσθέσουμε και την εισφοροδιαφυγή της τάξεως των 5 δισ. ευρώ ετησίως, τότε το ποσοστό της συνολικής διαφυγής κεφαλαίων φθάνει το 30% του ΑΕΠ της χώρας.
Από αυτά τα μεγέθη γίνεται εύκολα αντιληπτό πώς θα άλλαζε η δημοσιονομική εικόνα της χώρας αλλά και ποιες φορολογικές ελαφρύνσεις θα δρομολογούνταν για τις ασθενέστερες κοινωνικές τάξεις οι οποίες είναι οι πρώτες που μαστίζονται από την αύξηση των φόρων.
Από τα μεγέθη αυτά εύκολα γίνεται αντιληπτό πως εάν περιοριζόταν η φοροδιαφυγή κατά 10% μόνο, θα καλύπτονταν οι επιπλέον φόροι της τάξεως των 6.270 εκατ. ευρώ που προβλέπει ο προϋπολογισμός του 2008.
Στην πλευρά των δαπανών ο προϋπολογισμός του 2008 θέλει την αύξησή τους κατά 7,3% στα 48.558 εκατ. ευρώ, στο ύψος δηλαδή της αύξησης του ονομαστικού ΑΕΠ.
Με σιδηρά πειθαρχία
Με δεδομένη όμως την αύξηση των δαπανών του 2007 κατά 11,7% σε σχέση με το 2006 εύκολα συνάγεται ότι για να επιτευχθεί ο στόχος του 7,3% θα πρέπει να υπάρξει σιδηρά πειθαρχία στην εκτέλεση του προϋπολογισμού.
Το παρελθόν έχει δείξει ότι η διαχείριση των δαπανών δεν γίνεται πάντα με στόχο την ομαλή εκτέλεση του προϋπολογισμού, αλλά την προσωπική επιτυχία ορισμένων υπουργών.
Με δεδομένη τη φοροδιαφυγή, θα αρκούσε μία επιπλέον περιστολή της κατά 5% για να καλύπτονταν πλήρως οι επιπλέον δαπάνες των 3.291 εκατ. ευρώ που προϋπολογίζονται για το 2008.
Στη βάση των ανωτέρω, γίνεται εύκολα αντιληπτή η αναγκαιότητα περιστολής της φοροδιαφυγής και εισφοροδιαφυγής με το όποιο κόστος και με την όποια θυσία.
Η δημοσιονομική διαχείριση μπορεί να αλλάξει εκ θεμελίων εάν πολιτικά και κοινωνικά επιτευχθεί το δυνατό στην περιστολή της φοροδιαφυγής.
Ομιλούμε για το δυνατό και όχι για το άριστο γνωρίζοντας τα κενά, την νοοτροπία και τις ελλείψεις των οργάνων που εντέλλονται στη συλλογή της φορολογητέας ύλης.
Του Σαραντου Λεκκα - Οικονομολόγου
Με το κλείσιμο του πρώτου μήνα του 2008 και στη βάση των δυσμενών συγκυριών που καταγράφονται διεθνώς έχει ήδη αρχίσει η φιλολογία για ανατροπή του τρέχοντος προϋπολογισμού. Ο προϋπολογισμός του 2008 είναι σαφέστατα ένα κείμενο που περιγράφει τους στόχους, τις επιδιώξεις αλλά και τις ανησυχίες της κυβέρνησης.
Οι προβλέψεις ξεκινούν από το ΑΕΠ το οποίο υπολογίζεται ότι θα παρουσιάσει μια αύξηση της τάξεως του 7%.
Πρόβλεψη προσαρμοσμένη στις συγκυρίες της εποχής, πρόβλεψη που δείχνει τον ρεαλισμό των σχεδιαστών του προϋπολογισμού εάν σκεφθούμε ότι οι αυξήσεις του 2007 και του 2006 ήταν της τάξεως του 7,2% και 7,7% αντίστοιχα.
Εκεί όμως που ο ρεαλισμός δεν έχει σταθερές βάσεις είναι σχετικά με τα έσοδα.
Υπολογίζεται ότι τα τακτικά έσοδα θα αυξηθούν κατά 12,1% στα 58.070 δισ. ευρώ, όταν η εκτίμηση για το 2007 θέλει την αύξηση των εσόδων κατά 8,1% και όταν η πραγματοποιηθείσα αύξηση του 2006 ήταν της τάξεως του 7%.
Η αύξηση των εσόδων κατά 5,1 ποσοστιαίες μονάδες πάνω από την ονομαστική αύξηση του ΑΕΠ είναι μεγάλο και άκρως επισφαλές στοίχημα.
Συνήθως, οι αυξήσεις των εσόδων στην καλύτερη των περιπτώσεων είναι ποσοστιαία στα επίπεδα της αύξησης του ΑΕΠ. Αναφερόμαστε στην καλύτερη των περιπτώσεων, διότι, όπως είναι γνωστό, η φοροδιαφυγή στη χώρα μας είναι τεράστια.
Πώς αλλάζει
Υπολογίζεται ότι η ετήσια φοροδιαφυγή είναι της τάξεως των 65 δισ. ευρώ πράγμα που σημαίνει ότι ξεπερνά το σύνολο των ετήσιων εσόδων που προϋπολογίζονται για το 2008 κατά 7 δισ. ευρώ περίπου ή κατά 12%.
Υπολογίζεται ότι η φοροδιαφυγή, παρά την μείωση των φορολογικών συντελεστών, παρά τις ρυθμίσεις εκκρεμών φορολογικών υποθέσεων, παρά την τεχνολογική πρόοδο και παρά τους ελεγκτικούς μηχανισμούς φθάνει στο ύψος και υπερβαίνει το 26% του ΑΕΠ της χώρας.
Εάν σε αυτό προσθέσουμε και την εισφοροδιαφυγή της τάξεως των 5 δισ. ευρώ ετησίως, τότε το ποσοστό της συνολικής διαφυγής κεφαλαίων φθάνει το 30% του ΑΕΠ της χώρας.
Από αυτά τα μεγέθη γίνεται εύκολα αντιληπτό πώς θα άλλαζε η δημοσιονομική εικόνα της χώρας αλλά και ποιες φορολογικές ελαφρύνσεις θα δρομολογούνταν για τις ασθενέστερες κοινωνικές τάξεις οι οποίες είναι οι πρώτες που μαστίζονται από την αύξηση των φόρων.
Από τα μεγέθη αυτά εύκολα γίνεται αντιληπτό πως εάν περιοριζόταν η φοροδιαφυγή κατά 10% μόνο, θα καλύπτονταν οι επιπλέον φόροι της τάξεως των 6.270 εκατ. ευρώ που προβλέπει ο προϋπολογισμός του 2008.
Στην πλευρά των δαπανών ο προϋπολογισμός του 2008 θέλει την αύξησή τους κατά 7,3% στα 48.558 εκατ. ευρώ, στο ύψος δηλαδή της αύξησης του ονομαστικού ΑΕΠ.
Με σιδηρά πειθαρχία
Με δεδομένη όμως την αύξηση των δαπανών του 2007 κατά 11,7% σε σχέση με το 2006 εύκολα συνάγεται ότι για να επιτευχθεί ο στόχος του 7,3% θα πρέπει να υπάρξει σιδηρά πειθαρχία στην εκτέλεση του προϋπολογισμού.
Το παρελθόν έχει δείξει ότι η διαχείριση των δαπανών δεν γίνεται πάντα με στόχο την ομαλή εκτέλεση του προϋπολογισμού, αλλά την προσωπική επιτυχία ορισμένων υπουργών.
Με δεδομένη τη φοροδιαφυγή, θα αρκούσε μία επιπλέον περιστολή της κατά 5% για να καλύπτονταν πλήρως οι επιπλέον δαπάνες των 3.291 εκατ. ευρώ που προϋπολογίζονται για το 2008.
Στη βάση των ανωτέρω, γίνεται εύκολα αντιληπτή η αναγκαιότητα περιστολής της φοροδιαφυγής και εισφοροδιαφυγής με το όποιο κόστος και με την όποια θυσία.
Η δημοσιονομική διαχείριση μπορεί να αλλάξει εκ θεμελίων εάν πολιτικά και κοινωνικά επιτευχθεί το δυνατό στην περιστολή της φοροδιαφυγής.
Ομιλούμε για το δυνατό και όχι για το άριστο γνωρίζοντας τα κενά, την νοοτροπία και τις ελλείψεις των οργάνων που εντέλλονται στη συλλογή της φορολογητέας ύλης.
(ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 1/2/2008)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου