Πηγή : ΛΕΚΚΑΣ ΣΑΡΑΝΤΟΣ
Από την μια πλευρά όλοι αναγνωρίζουμε ότι η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας είναι πρωτόγνωρη , ότι χρήζει ειδικής αντιμετώπισης , ότι απαιτεί άμεσα και αποτελεσματικά μέτρα και από την άλλη δρούμε με αντιλήψεις και πρακτικές του παρελθόντος .
Μια εσφαλμένη αντίληψη είναι η παροχή περιόδου χάριτος στην εκλεγμένη κυβέρνηση .
Αυτή η αντίληψη ενέχει μεγάλους κινδύνους σε συγκυρίες ανάλογες της τρέχουσας.
Όταν μια χώρα έχει δημοσιονομικό έλλειμμα της τάξεως του 12,7% ή και παραπάνω έχει τον ίδιο χρόνο με μια χώρα που έχει 6,5% ή 4% ;
Όταν μια κυβέρνηση βλέπει την οικονομία της να πυροβολείτε καθημερινά από τον διεθνή τύπο και τα κερδοσκοπικά κεφάλαια έχει τον ίδιο χρόνο με μια κυβέρνηση που δεν αντιμετωπίζει ανάλογα προβλήματα ;
Προφανώς όχι ,οπότε προφανώς σε ιδιάζουσες συγκυρίες η όποια περίοδος χάριτος θεωρείται πολυτέλεια και μακράν των προσδοκιών που έχουν οι αγορές και οι πολίτες για την αντιμετώπιση των δυσμενών καταστάσεων.
Στην βάση αυτή η στελέχωση του κράτους σε βάθος χρόνου και στην βάση ηλεκτρονικών μέσων αναζήτησης στελεχών είναι λάθος.
Όπως λάθος ήταν η τοποθέτηση του γενικού γραμματέα για το ΕΣΠΑ με χρονική υστέρηση άνω των τριών μηνών την ώρα που η απορρόφηση του ΕΣΠΑ 2007-2013 τρία χρόνια μετά της έναρξη του βρίσκεται στο 3,6% και την ώρα που το μεγάλο ζητούμενο είναι η αναπτυξιακή προώθηση της χώρας με κάθε τρόπο.
Λάθος είναι η μη τοποθέτηση γενικού γραμματέα για τα έσοδα την ώρα κατά την οποία γίνεται υπερπροσπάθεια για την άντληση εσόδων .
Εξίσου λάθος είναι η άτυπα θεσμοθετημένη δημόσια διαβούλευση των εκφρασμένων πολιτικών της κυβέρνησης .
Είναι λάθος διότι ο χρόνος πιέζει και οι κακές γλώσσες ισχυρίζονται ότι η καθυστέρηση με τις διαβουλεύσεις συντελείτε εσκεμμένα επειδή δεν υπάρχει ξεκάθαρη και διαμορφωμένη πολιτική.
Είναι εμφανές ότι η κυβέρνηση ανέλαβε την εξουσία μη έχοντας διαμορφώσει συγκεκριμένο πρόγραμμα .
Ζητούσε εκλογές μη πιστεύοντας ότι θα γίνουν.
Πήρε την εξουσία χωρίς να έχει διαμορφώσει έστω και στοιχειωδώς υπόβαθρο αντιμετώπισης της δυσμενούς συγκυρίας .
Είναι οφθαλμοφανές ότι δεν υπάρχει πρόγραμμα δράσης .
Όλα συντελούνται στην βάση του βλέποντας και κάνοντας και κυρίως στην βάση των πιέσεων που δέχεται από τις αγορές και την ευρωπαϊκή ένωση .
Κλασικό παράδειγμα οι ιδιωτικοποιήσεις .
Τον Δεκέμβριο του 2009 απουσίαζαν από το κείμενο του προϋπολογισμού που ψηφίσθηκε , ενώ τον Ιανουάριο του 2010 στο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης και ενʼ μέσω πιέσεων εμφανίσθηκαν και μάλιστα σε συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα ύψους 2,5 δις €.
Ότι ζητούσαν οι ξένοι θεσμικοί το πήραν και μάλιστα πλουσιοπάροχα.
Πρόγραμμα δεν υπάρχει , αξιοκρατία δεν υπάρχει με κλασική απόδειξη τον διορισμό κομματικών περιφερειαρχών οι οποίοι στο σύνολο τους είναι χαμηλών προσδοκιών και άρα ʽλίγοιʼ για τις θέσεις που έχουν λάβει .
Και μόνο εξʼ αυτού του γεγονότος εύκολα καταλαβαίνει κάποιος την υψηλού βεληνεκούς κοροϊδία της αναζήτησης στελεχών για την κάλυψη κυβερνητικών θέσεων με ηλεκτρονικό τρόπο χωρίς να λαμβάνουμε υπόψη την στελέχωση θέσεων με συγγενικά πρόσωπα .
Τελικά τίποτα δεν αλλάζει .
Οι κυβερνήσεις εναλλάσσονται στην εξουσία αλλά οι πρακτικές έστω και εάν καλύπτονται από ηλεκτρονικούς μανδύες όπως τελευταία παραμένουν πάντα ίδιες και αναλλοίωτες .
Από την μια πλευρά όλοι αναγνωρίζουμε ότι η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας είναι πρωτόγνωρη , ότι χρήζει ειδικής αντιμετώπισης , ότι απαιτεί άμεσα και αποτελεσματικά μέτρα και από την άλλη δρούμε με αντιλήψεις και πρακτικές του παρελθόντος .
Μια εσφαλμένη αντίληψη είναι η παροχή περιόδου χάριτος στην εκλεγμένη κυβέρνηση .
Αυτή η αντίληψη ενέχει μεγάλους κινδύνους σε συγκυρίες ανάλογες της τρέχουσας.
Όταν μια χώρα έχει δημοσιονομικό έλλειμμα της τάξεως του 12,7% ή και παραπάνω έχει τον ίδιο χρόνο με μια χώρα που έχει 6,5% ή 4% ;
Όταν μια κυβέρνηση βλέπει την οικονομία της να πυροβολείτε καθημερινά από τον διεθνή τύπο και τα κερδοσκοπικά κεφάλαια έχει τον ίδιο χρόνο με μια κυβέρνηση που δεν αντιμετωπίζει ανάλογα προβλήματα ;
Προφανώς όχι ,οπότε προφανώς σε ιδιάζουσες συγκυρίες η όποια περίοδος χάριτος θεωρείται πολυτέλεια και μακράν των προσδοκιών που έχουν οι αγορές και οι πολίτες για την αντιμετώπιση των δυσμενών καταστάσεων.
Στην βάση αυτή η στελέχωση του κράτους σε βάθος χρόνου και στην βάση ηλεκτρονικών μέσων αναζήτησης στελεχών είναι λάθος.
Όπως λάθος ήταν η τοποθέτηση του γενικού γραμματέα για το ΕΣΠΑ με χρονική υστέρηση άνω των τριών μηνών την ώρα που η απορρόφηση του ΕΣΠΑ 2007-2013 τρία χρόνια μετά της έναρξη του βρίσκεται στο 3,6% και την ώρα που το μεγάλο ζητούμενο είναι η αναπτυξιακή προώθηση της χώρας με κάθε τρόπο.
Λάθος είναι η μη τοποθέτηση γενικού γραμματέα για τα έσοδα την ώρα κατά την οποία γίνεται υπερπροσπάθεια για την άντληση εσόδων .
Εξίσου λάθος είναι η άτυπα θεσμοθετημένη δημόσια διαβούλευση των εκφρασμένων πολιτικών της κυβέρνησης .
Είναι λάθος διότι ο χρόνος πιέζει και οι κακές γλώσσες ισχυρίζονται ότι η καθυστέρηση με τις διαβουλεύσεις συντελείτε εσκεμμένα επειδή δεν υπάρχει ξεκάθαρη και διαμορφωμένη πολιτική.
Είναι εμφανές ότι η κυβέρνηση ανέλαβε την εξουσία μη έχοντας διαμορφώσει συγκεκριμένο πρόγραμμα .
Ζητούσε εκλογές μη πιστεύοντας ότι θα γίνουν.
Πήρε την εξουσία χωρίς να έχει διαμορφώσει έστω και στοιχειωδώς υπόβαθρο αντιμετώπισης της δυσμενούς συγκυρίας .
Είναι οφθαλμοφανές ότι δεν υπάρχει πρόγραμμα δράσης .
Όλα συντελούνται στην βάση του βλέποντας και κάνοντας και κυρίως στην βάση των πιέσεων που δέχεται από τις αγορές και την ευρωπαϊκή ένωση .
Κλασικό παράδειγμα οι ιδιωτικοποιήσεις .
Τον Δεκέμβριο του 2009 απουσίαζαν από το κείμενο του προϋπολογισμού που ψηφίσθηκε , ενώ τον Ιανουάριο του 2010 στο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης και ενʼ μέσω πιέσεων εμφανίσθηκαν και μάλιστα σε συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα ύψους 2,5 δις €.
Ότι ζητούσαν οι ξένοι θεσμικοί το πήραν και μάλιστα πλουσιοπάροχα.
Πρόγραμμα δεν υπάρχει , αξιοκρατία δεν υπάρχει με κλασική απόδειξη τον διορισμό κομματικών περιφερειαρχών οι οποίοι στο σύνολο τους είναι χαμηλών προσδοκιών και άρα ʽλίγοιʼ για τις θέσεις που έχουν λάβει .
Και μόνο εξʼ αυτού του γεγονότος εύκολα καταλαβαίνει κάποιος την υψηλού βεληνεκούς κοροϊδία της αναζήτησης στελεχών για την κάλυψη κυβερνητικών θέσεων με ηλεκτρονικό τρόπο χωρίς να λαμβάνουμε υπόψη την στελέχωση θέσεων με συγγενικά πρόσωπα .
Τελικά τίποτα δεν αλλάζει .
Οι κυβερνήσεις εναλλάσσονται στην εξουσία αλλά οι πρακτικές έστω και εάν καλύπτονται από ηλεκτρονικούς μανδύες όπως τελευταία παραμένουν πάντα ίδιες και αναλλοίωτες .
ΛΕΚΚΑΣ ΣΑΡΑΝΤΟΣ -ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ .
(ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΟ ISTHMOS.GR STIS 7/3/2010)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου