ΤΟΥ ΣΑΡ. ΛΕΚΚΑ
Σε κάθε οικονομία υπάρχουν οι βασικές φορολογικές πηγές, το εισόδημα, τα κέρδη των επιχειρήσεων, η κατανάλωση, η περιουσία και το αυτοκίνητο.Το ίδιο συμβαίνει και με την ελληνική οικονομία, όλες αυτές οι πηγές συμβάλλουν στην κάλυψη του μεγαλύτερου μέρους των εσόδων της.
Θεωρούνται ιερές φορολογικές αγελάδεςΚατά διαστήματα ο παραγωγός - φορολογούμενος εκτρέφει και άλλες αγελάδες, οι οποίες μπορεί μεν να μην θεωρούνται ιερές πλην όμως δίνουν αξιοθαύμαστα αποτελέσματα.Τις περισσότερες φορές και για όσο χρονικό διάστημα το αποτέλεσμα της παραγωγικότητας αυτών των αγελάδων δεν είναι άξιο προσοχής των εισπρακτικών μηχανισμών του κράτους, οι παραγωγοί καρπώνονται οφέλη χωρίς να δίνουν σημαντικό φόρο.Από τη στιγμή όμως που η φορολογητέα ύλη γίνεται αξία προσοχής από τους εισπρακτικούς μηχανισμούς τότε τα πράγματα αλλάζουν.Το κράτος μέσω φορολογίας εισπράττει ένα μέρος και η αγελάδα παύει να δίνει γάλα μόνο στον παραγωγό της.Το ερώτημα που κάθε φορά μπαίνει με τη φορολόγηση έχει να κάνει με το άριστο και δίκαιο επίπεδο της.Το χαμηλό επίπεδο φορολόγησης, υπoφορολόγηση είναι η μια πλευρά του νομίσματος, η άλλη είναι το υψηλό ή υψηλότατο επίπεδο φορολόγησης η υπερφορολόγηση.Το άριστο μέγεθος της φορολόγησης είναι όταν η ελαστικότητα των φόρων είναι ίση με τη μονάδα.Δηλαδή για κάθε ευρώ αύξησης του εγχώριου προϊόντος η αντίστοιχη αύξηση της φορολόγησης πρέπει να είναι σε αντίστοιχο ακριβώς μέγεθος.Για παράδειγμα, η ονομαστική αύξηση του ΑΕΠ της χώρας για το 2010 είναι της τάξεως του 1,7% ενώ η υπολογιζόμενη αύξηση των φορολογικών εσόδων είναι της τάξεως του 7%, πράγμα που σημαίνει ότι η τάση μεταβολής των φορολογικών εσόδων, δηλαδή η ελαστικότητα των φόρων, είναι της τάξεως του 4,14.Κάθε μέγεθος άνω της μονάδος δείχνει υπερφορολόγηση, κάτι που καταγράφεται για το 2010 όπου η ελαστικότητα των φόρων φθάνει στο 4,14!!!!!!Τα υψηλά επίπεδα μεταβολής των φορολογικών εσόδων αποτελούν ένδειξη ότι τα προσδοκώμενα έσοδα της χρονιάς δεν θα έχουν καμία σχέση με αυτά που τελικά θα εισπραχθούν.Το είδαμε ξεκάθαρα το 2009 όπου τελικά η μεταβολή των φορολογικών εσόδων ήταν αρνητική κατά 2,32 και επίσης αρνητική κατά 23,35!!!!! η μεταβολή των εσόδων του ΦΠΑ όταν οι αρχικοί στόχοι ήταν 2,25% και 1,82% αντίστοιχα.Λαϊκότερα θα μπορούσαμε να ισχυρισθούμε ότι οι φορολογικές αρχές πήγαν για μαλλί και βγήκαν κουρεμένες.Η αγωνία για την κάλυψη των προβλεπόμενων εσόδων πολλές φορές οδηγεί σε τέτοιας μορφής υπερφορολόγηση που η αγελάδα παραγωγής φορολογητέας ύλης δεν αντέχει πλέον και παύει να υπάρχει.Τη δεκαετία του '90 η αγορά των repos αποτελεί κλασικό παράδειγμα υπερφίαλης φορολόγησης.Η υπερφορολόγηση διέλυσε την αγορά και μηδένισε τα έσοδα, ενώ αργότερα η χαλάρωση των φορολογικών συντελεστών την ενεργοποίησε ξανά.Πρόσφατα η αύξηση των τελών κυκλοφορίας, ειδικά στο περιβαλλοντολογικό κομμάτι τους οδήγησε χιλιάδες ιδιοκτήτες στην παράδοση των πινακίδων.Υπολογίζεται ότι περίπου 300 χιλιάδες παρέδωσαν τις πινακίδες, με αποτέλεσμα να λείψουν από τα ταμεία του κράτους περί τα 100 εκατ. ευρώ.Η λελογισμένη φορολόγηση θα είχε διαφορετικό αποτέλεσμα.Το ίδιο θα συμβεί με τη φορολόγηση των μπόνους των τραπεζικών στελεχών με συντελεστή 90%. Αλλη μια αγελάδα θα πάψει να υπάρχει και για άλλη μια φορά το κράτος θα βγει κουρεμένο.Αντίθετα Βρετανία και Γαλλία έθεσαν ανώτατο αφορολόγητο επίπεδο - πλαφόν, ενώ πάνω από αυτό το επίπεδο των 25.000 ευρώ αύξησαν τον φορολογικό συντέλεση στο 50%.Γιατί το παράδειγμά τους δεν υιοθετείται και από εμάς; Το άγχος της εξεύρεσης εσόδων τυφλώνει.Το θέμα δεν είναι να αφανίσουμε τις αγελάδες που ο φορολογούμενος πολίτης με τη δραστηριότητά του εκτρέφει αλλά να παίρνουμε ένα μέρος της παραγωγής τους με δίκαιο και έντιμο τρόπο.Ο εισπράκτορας - κράτος πρέπει να επιζητεί τον πολλαπλασιασμό των αγελάδων πολλές φορές και με τη θέσπιση κινήτρων, ενώ αντίθετα θα πρέπει να αποφεύγει τον αφανισμό τους ή την τεχνική στείρωσή τους.Για παράδειγμα, από την οικοδομή και ό,τι την περιβάλλει, το κράτος δεν έχει να κερδίσει τίποτα εάν συνεχίσει να την υπερφορολογεί ειδικά με προσχηματικούς τρόπους φορολόγησης που έχουν να κάνουν με την προστασία του περιβάλλοντος.Εχουμε φθάσει ως φορολογούμενοι στο σημείο να πιστεύουμε και φυσικά να φοβόμαστε ότι καθετί που προγραμματίζεται ως μέτρο προστασίας του περιβάλλοντος τελικά καταλήγει ως νέος φόρος είτε αυτός αφορά το αυτοκίνητο, είτε την οικοδομή, είτε τη διαβίωσή μας.
Θεωρούνται ιερές φορολογικές αγελάδεςΚατά διαστήματα ο παραγωγός - φορολογούμενος εκτρέφει και άλλες αγελάδες, οι οποίες μπορεί μεν να μην θεωρούνται ιερές πλην όμως δίνουν αξιοθαύμαστα αποτελέσματα.Τις περισσότερες φορές και για όσο χρονικό διάστημα το αποτέλεσμα της παραγωγικότητας αυτών των αγελάδων δεν είναι άξιο προσοχής των εισπρακτικών μηχανισμών του κράτους, οι παραγωγοί καρπώνονται οφέλη χωρίς να δίνουν σημαντικό φόρο.Από τη στιγμή όμως που η φορολογητέα ύλη γίνεται αξία προσοχής από τους εισπρακτικούς μηχανισμούς τότε τα πράγματα αλλάζουν.Το κράτος μέσω φορολογίας εισπράττει ένα μέρος και η αγελάδα παύει να δίνει γάλα μόνο στον παραγωγό της.Το ερώτημα που κάθε φορά μπαίνει με τη φορολόγηση έχει να κάνει με το άριστο και δίκαιο επίπεδο της.Το χαμηλό επίπεδο φορολόγησης, υπoφορολόγηση είναι η μια πλευρά του νομίσματος, η άλλη είναι το υψηλό ή υψηλότατο επίπεδο φορολόγησης η υπερφορολόγηση.Το άριστο μέγεθος της φορολόγησης είναι όταν η ελαστικότητα των φόρων είναι ίση με τη μονάδα.Δηλαδή για κάθε ευρώ αύξησης του εγχώριου προϊόντος η αντίστοιχη αύξηση της φορολόγησης πρέπει να είναι σε αντίστοιχο ακριβώς μέγεθος.Για παράδειγμα, η ονομαστική αύξηση του ΑΕΠ της χώρας για το 2010 είναι της τάξεως του 1,7% ενώ η υπολογιζόμενη αύξηση των φορολογικών εσόδων είναι της τάξεως του 7%, πράγμα που σημαίνει ότι η τάση μεταβολής των φορολογικών εσόδων, δηλαδή η ελαστικότητα των φόρων, είναι της τάξεως του 4,14.Κάθε μέγεθος άνω της μονάδος δείχνει υπερφορολόγηση, κάτι που καταγράφεται για το 2010 όπου η ελαστικότητα των φόρων φθάνει στο 4,14!!!!!!Τα υψηλά επίπεδα μεταβολής των φορολογικών εσόδων αποτελούν ένδειξη ότι τα προσδοκώμενα έσοδα της χρονιάς δεν θα έχουν καμία σχέση με αυτά που τελικά θα εισπραχθούν.Το είδαμε ξεκάθαρα το 2009 όπου τελικά η μεταβολή των φορολογικών εσόδων ήταν αρνητική κατά 2,32 και επίσης αρνητική κατά 23,35!!!!! η μεταβολή των εσόδων του ΦΠΑ όταν οι αρχικοί στόχοι ήταν 2,25% και 1,82% αντίστοιχα.Λαϊκότερα θα μπορούσαμε να ισχυρισθούμε ότι οι φορολογικές αρχές πήγαν για μαλλί και βγήκαν κουρεμένες.Η αγωνία για την κάλυψη των προβλεπόμενων εσόδων πολλές φορές οδηγεί σε τέτοιας μορφής υπερφορολόγηση που η αγελάδα παραγωγής φορολογητέας ύλης δεν αντέχει πλέον και παύει να υπάρχει.Τη δεκαετία του '90 η αγορά των repos αποτελεί κλασικό παράδειγμα υπερφίαλης φορολόγησης.Η υπερφορολόγηση διέλυσε την αγορά και μηδένισε τα έσοδα, ενώ αργότερα η χαλάρωση των φορολογικών συντελεστών την ενεργοποίησε ξανά.Πρόσφατα η αύξηση των τελών κυκλοφορίας, ειδικά στο περιβαλλοντολογικό κομμάτι τους οδήγησε χιλιάδες ιδιοκτήτες στην παράδοση των πινακίδων.Υπολογίζεται ότι περίπου 300 χιλιάδες παρέδωσαν τις πινακίδες, με αποτέλεσμα να λείψουν από τα ταμεία του κράτους περί τα 100 εκατ. ευρώ.Η λελογισμένη φορολόγηση θα είχε διαφορετικό αποτέλεσμα.Το ίδιο θα συμβεί με τη φορολόγηση των μπόνους των τραπεζικών στελεχών με συντελεστή 90%. Αλλη μια αγελάδα θα πάψει να υπάρχει και για άλλη μια φορά το κράτος θα βγει κουρεμένο.Αντίθετα Βρετανία και Γαλλία έθεσαν ανώτατο αφορολόγητο επίπεδο - πλαφόν, ενώ πάνω από αυτό το επίπεδο των 25.000 ευρώ αύξησαν τον φορολογικό συντέλεση στο 50%.Γιατί το παράδειγμά τους δεν υιοθετείται και από εμάς; Το άγχος της εξεύρεσης εσόδων τυφλώνει.Το θέμα δεν είναι να αφανίσουμε τις αγελάδες που ο φορολογούμενος πολίτης με τη δραστηριότητά του εκτρέφει αλλά να παίρνουμε ένα μέρος της παραγωγής τους με δίκαιο και έντιμο τρόπο.Ο εισπράκτορας - κράτος πρέπει να επιζητεί τον πολλαπλασιασμό των αγελάδων πολλές φορές και με τη θέσπιση κινήτρων, ενώ αντίθετα θα πρέπει να αποφεύγει τον αφανισμό τους ή την τεχνική στείρωσή τους.Για παράδειγμα, από την οικοδομή και ό,τι την περιβάλλει, το κράτος δεν έχει να κερδίσει τίποτα εάν συνεχίσει να την υπερφορολογεί ειδικά με προσχηματικούς τρόπους φορολόγησης που έχουν να κάνουν με την προστασία του περιβάλλοντος.Εχουμε φθάσει ως φορολογούμενοι στο σημείο να πιστεύουμε και φυσικά να φοβόμαστε ότι καθετί που προγραμματίζεται ως μέτρο προστασίας του περιβάλλοντος τελικά καταλήγει ως νέος φόρος είτε αυτός αφορά το αυτοκίνητο, είτε την οικοδομή, είτε τη διαβίωσή μας.
Ο κ. Σαράντος Λέκκας είναι οικονομολόγος
(ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΟ ΚΕΡΔΟΣ ΣΤΙΣ 7/2/2010)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου