Κυριακή 8 Μαρτίου 2009

Οταν οι υπερδυνάμεις αυτοσχεδιάζουν...
ΤΟΥ ΣΑΡ. ΛΕΚΚΑ
Οταν στα μέσα Φεβρουαρίου 2009 συνεδρίασε η περίφημη G7 στην Ρώμη, ο απλός πολίτης το ελάχιστο που θα περίμενε ήταν μία κοινή πλατφόρμα για την αντιμετώπιση της χρηματοπιστωτικής κρίσης.Αντί να συμβεί αυτό, το κοινό ανακοινωθέν έδειξε ότι οι οικονομικά ισχυροί της G7 λειτουργούν με το ένστικτο της δύναμης που κινδυνεύει.Για μία ακόμη φορά απεδείχθη ότι δεν υπάρχει κοινός τρόπος αντιμετώπισης των πρωτόγνωρων καταστάσεων ούτε κοινό σχέδιο.Οι μεγάλες οικονομικά κρατικές οντότητες απεδείχθη ότι αυτοσχεδιάζουν.Το σημαντικότερο είναι ότι το στελεχιακό δυναμικό των κυβερνήσεων που διοικούν αυτά τα κράτη είναι κατώτερο των περιστάσεων.Οι άνθρωποι, που υποτίθεται σχεδιάζουν την έξοδο από την κρίση, είναι είτε άνθρωποι που τη δημιούργησαν είτε άνθρωποι με χαμηλό δείκτη αυτοεκτίμησης.Είναι αδιανόητο, άτομα που με τις πράξεις τους ή τις παραλείψεις τους και έχοντας καταγραφεί ως θύτες της μεγαλύτερης μετά του 1929 κρίσης να παίζουν τον ρόλο του Αμύντορα αξιών και διαδικασιών που οι ίδιοι ανερυθρίαστα καταπάτησαν.Είναι τουλάχιστον γελοίο άνθρωποι, που δεν τιμούν ούτε το αξίωμα που τους έχει ανατεθεί αλλά ούτε τον ίδιο τους τον εαυτό, να ηγούνται νευραλγικών θέσεων πάνω στους οποίους ο απλός πολίτης έχει στηρίξει ελπίδες και προοπτικές.Τι να περιμένει η διεθνής κοινότητα από την G 7 όταν ένας από τους υποτιθεμένους πρωταγωνιστές της, ο Ιάπωνας υπουργός Οικονομικών, κάποιος κύριος Νακαγάβα, παρουσιάσθηκε στη συνέντευξη Τύπου σε κατάσταση μέθης και υπνηλίας;Τι να περιμένει ο απλός πολίτης από έναν υπουργό που γελοιοποιείται σε όλη την υφήλιο. Να προστατεύσει τη διεθνή οικονομία όταν δεν μπορεί να προστατεύσει τον ίδιο του τον εαυτό;Και μόνο η σκέψη σε αυτό το γεγονός σε γεμίζει απελπισία και ταυτόχρονα αηδία για ορισμένους από αυτούς που μας διοικούν.Τι να περιμένει ο απλός πολίτης από τον έτερο πρωταγωνιστή της G7 Αμερικανό υπουργό οικονομικών κ. Τιμόνι Γκάιτνερ όταν ο ίδιος θεωρείται ως ένας από τους θύτες της μεγαλύτερης από το 1929 κρίσης;Οπως είναι γνωστό ο κ. Γκάιτνερ πριν γίνει υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης Ομπάμα ήταν πρόεδρος την κεντρικής τράπεζας της Νέας Υόρκης .Εκ της θέσης του ήταν ο υπεύθυνος που έπρεπε να επιβλέπει όλες τις επενδυτικές τράπεζες κολοσσούς που εκ των υστέρων κατέρρευσαν.Στην ουσία και εκ του αποτελέσματος απέτυχε στο έργο της πρόληψης για να μην ισχυρισθούμε ότι έκλεινε το μάτι στους επενδυτικούς κολοσσούς όταν αυτοί επεκτείνονταν με τρόπους και πρακτικές μακράν της νομιμότητας και της ηθικής.Σήμερα έχει περάσει στο άλλο άκρο, αυτό του ανθρώπου που θα διασώσει το σύστημα από το αξίωμα του υπουργού Οικονομικών της μεγαλύτερης οικονομίας του πλανήτη.Φυσικά και ο προκάτοχος του κ. Πόλσον είχε ακριβώς τα ιδία χαρακτηριστικά, δηλαδή κατ’ αρχήν του θύτη από τη θέση του επικεφαλής της Goldman Sachs και στη συνέχεια του διασώστη από τη θέση του υπουργού Οικονομικών της κυβέρνησης Μπους.Φαίνεται ότι στις ΗΠΑ εκτιμάται ιδιαίτερα η προϊστορία ενός τεχνοκράτη όταν με τις παραλείψεις του και τις ριψοκίνδυνες πρακτικές του έχει διαμορφώσει τους όρους κατάρρευσης ενός συστήματος αξιών και κεφαλαίων.Αλλά και ο ιθύνων νους της οικονομικής πολιτικής του προέδρου Ομπάμα, ο επικεφαλής του Εθνικού Οικονομικού Συμβουλίου των ΗΠΑ κ. Λόρενς Σάμερς δεν στερείτε προϊστορίας.Αφού διετέλεσε σύμβουλος του Ρέιγκαν με ιδέες άκρως νεοφιλελεύθερες στη συνέχεια έγινε υπουργός Οικονομικών του Κλίντον.Ως υπουργός κατήργησε την πράξη Glass - Steagall, δηλαδή τον νόμο που διαχώριζε τις δραστηριότητες των τραπεζών σε εμπορικές και επενδυτικές, ανοίγοντας στην ουσία τον δρόμο για την απορρύθμιση των αγορών.Στην ουσία ο άνθρωπος που στο παρασκήνιο διαμορφώνει τους όρους εξόδου από την κρίση είναι ο ίδιος που δημιούργησε το υπόβαθρο κατάρρευσης του διεθνούς οικονομικού συστήματος, επιτρέποντας στους αλαζόνες και άπληστους τεχνοκράτες της Wall Street να κάνουν το παιχνίδι τους αδιαφορώντας για επιπτώσεις και κινδύνους.Εν κατακλείδι, το ερώτημα που τίθεται μετά τα παραπάνω έχει να κάνει με το ποιος θα μας προστατεύσει από τους σωτήρες μας.
Ο κ. Σαράντος Λέκκας είναι οικονομολόγος
(ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΟ ΚΕΡΔΟΣ ΣΤΙΣ 8/3/2009)

Δεν υπάρχουν σχόλια: