Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2008

Το μήνυμα της κρατικής παρέμβασης.
Του Σαράντου Λέκκα .
Και στις δύο όχθες του Ατλαντικού και ανεξάρτητα από πολιτικές πεποιθήσεις και ιδεοληψίες οι κυβερνήσεις προχωρούν σε κρατικές παρεμβάσεις για να αντιμετωπίσουν την πιστωτική κρίση που δημιούργησαν οι άπληστες πρακτικές των τραπεζιτών στις ΗΠΑ και που φυσικά υιοθέτησαν και ορισμένοι τραπεζίτες της Γηραιάς Ηπείρου.Στις ΗΠΑ, η κρατική παρέμβαση έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις, πράγμα λογικό μιας και η έκθεση των τραπεζικών ιδρυμάτων είναι μεγαλύτερη.Από την αρχή του 2008 και μέχρι και την αρχική απόρριψη του σχεδίου Πόλσον στα τέλη Σεπτεμβρίου, στις ΗΠΑ καταγραφόταν μία πτώχευση τράπεζας ανά τρεις εβδομάδες.Αυτό δεν σημαίνει ότι στην Ευρώπη τα πράγματα είναι σε καλύτερη κατάσταση.Ολοι βρίσκονται μέσα στο παιχνίδι με τις περισσότερες κυβερνήσεις να αγωνιούν για την διάσωση του δικού τους τραπεζικού και γενικότερα πιστωτικού συστήματος.Αυτή η αγωνία οδήγησε στα τέλη Σεπτεμβρίου 2008 τις κυβερνήσεις του Βελγίου και της Ολλανδίας να κρατικοποιήσουν κατά 49% τον τραπεζο-ασφαλιστικό κολοσσό Fortis, την κυβέρνηση της Βρετανίας να κρατικοποιεί τo προβληματικό χαρτοφυλάκιο των στεγαστικών δανείων της Bradford & Bingley, τη γερμανική κυβέρνηση να διασώζει την Hypo Real Estate, η οποία δραστηριοποιείται στην αγορά εμπορικών στεγαστικών δανείων με πιστωτικές εγγυήσεις 43 δισ. ευρώ, την κυβέρνηση της Δανίας να κρατικοποιεί την τράπεζα Roskilde, την κυβέρνηση της Ισλανδίας να κρατικοποιεί κατά 70% την τρίτη μεγαλύτερη τράπεζα της χώρας με ιστορία 104 ετών και τις κυβερνήσεις Γαλλίας, Βελγίου, Λουξεμβούργου να προσφέρουν οικονομική στήριξη 6,4 δισ. ευρώ στην Dexia για να μην πτωχεύσει.
Το μήνυμα που στέλνουν όλες οι κυβερνήσεις ανεξαρτήτως ιδεολογικής χροιάς είναι σαφές. Δεν θα αφήσουν το τραπεζικό τους σύστημα να καταρρεύσει. Η διασφάλιση της σταθερότητας του τραπεζικού συστήματος και η εγγύηση της ασφάλειας των μικροκαταθετών είναι το ελάχιστο που μπορούν να κάνουν οι κυβερνήσεις μιας και η απληστία των τραπεζιτών διέφυγε του ελέγχου και του κανονιστικού πλαισίου που οι ίδιες υποτίθεται διαμόρφωσαν και στελέχωσαν.Η κυβέρνηση της Ιρλανδίας αρχικά έκανε ένα βήμα παραπάνω ανακοινώνοντας την παροχή εγγύησης ύψους 400 δισ. ευρώ για τις καταθέσεις σε όλες τις τράπεζες της χώρας για χρονική διάρκεια δύο ετών.Να θυμίσουμε ότι η Ιρλανδία είναι η πρώτη οικονομία της ευρωζώνης που βυθίστηκε σε ύφεση με την έναρξη του δευτέρου 6μήνου του 2008 με απόλυτη καθίζηση της εγχώριας αγοράς ακινήτων, σηματοδοτώντας το τέλος της 10ετούς διάρκειας ανάπτυξης, η οποία της είχε προσδώσει το προσωνύμιο «κέλτικη τίγρη» σε αντιδιαστολή με τις ασιατικές της δεκαετίας του '80.Ακολούθησε η συμφωνία μεταξύ των 27 κρατών - μελών να αυξήσουν το όριο της εγγύησης των καταθέσεων από τα 20.000 ευρώ στα 50.000 ευρώ με την Ελλάδα και την Ισπανία να το αυξάνουν ακόμη περισσότερο στα 100.000 ευρώ.Στην Ελλάδα, κυβέρνηση και Τράπεζα της Ελλάδος με λεκτικό τρόπο περνούν το μήνυμα ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με το εγχώριο πιστωτικό σύστημα.Φαίνεται ότι η συντηρητικότητα των Ελλήνων καταθετών και επενδυτών έχει διαποτίσει και τις ηγεσίες των ελληνικών πιστωτικών ιδρυμάτων με αποτέλεσμα να μην έχει καταγραφεί έκθεση σε τοξικούς τίτλους αγγλοσαξονικών τραπεζών.Εξάλλου τα δάνεια στην Ελλάδα ως ποσοστό του ΑΕΠ βρίσκονται στα επίπεδα του 86%, όταν στην ευρωζώνη κατά μέσο όρο βρίσκονται στο 129%, στην Ισπανία στο 164% και στην Ιρλανδία στο 230%.
Ο κ. Σαράντος Λέκκας είναι οικονομολόγος
(ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΟ ΚΕΡΔΟΣ ΣΤΙΣ 12/10/2008)

Δεν υπάρχουν σχόλια: