Κυριακή 8 Ιουνίου 2008

Η αύξηση του κόστους χρήματος.
Του Σαρ. Λέκκα

Οταν πριν από έναν χρόνο ξεκινούσε η πιστωτική κρίση στις ΗΠΑ που σήμερα βιώνουν όλες οι οικονομίες της υφηλίου υπήρχε μία θεωρία που μιλούσε για την αποσύνδεση όσων οικονομιών δεν είχαν στο εσωτερικό τους τράπεζες με προβληματικά χαρτοφυλάκια.Η παγκοσμιοποίηση όμως όπως ήταν φυσικό επέβαλε τους όρους της με αποτέλεσμα σήμερα ένα περίπου χρόνο μετά την σπάσιμο της «φούσκας» των αμερικανικών στεγαστικών δανείων και των ομολόγων που προήλθαν από την τιτλοποίησή τους η κρίση να έχει τέτοια διασπορά που όλες οι ανεπτυγμένες οικονομίες να νιώθουν έντονα τις επιπτώσεις της.Τα εγχώρια πιστωτικά ιδρύματα όπως είναι γνωστό δεν έχουν στα χαρτοφυλάκια τους προβληματικά ομόλογα όμως παρά ταύτα αντιμετωπίζουν τις παράπλευρες απώλειες που έχει δημιουργήσει η πιστωτική κρίση.Η άντληση ρευστότητας γίνεται πλέον με κόπο και μεγαλύτερο κόστος.Επιτόκια που μέχρι πριν λίγους μήνες φάνταζαν εξωπραγματικά, σήμερα δίδονται απλόχερα με μοναδικό στόχο την απρόσκοπτη ανάπτυξη των τραπεζικών εργασιών.Και εάν πολλοί αναρωτιούνται τι διαφέρει τον μέσο πολίτη της χώρας η συνέχιση των αναπτυξιακών ρυθμών των τραπεζικών πιστοδοτήσεων τότε θα πρέπει να επαναφέρουμε στη μνήμη του καθενός το σημερινό αναπτυξιακό μοντέλο το οποίο εν πολλοίς βασίζεται στην ιδιωτική κατανάλωση και στις πιστώσεις που λαμβάνουν τα ελληνικά νοικοκυριά για την στήριξη των καταναλωτικών και στεγαστικών τους αναγκών.Μπορεί ο λαϊκίστικος δρόμος αντιμετώπισης των δομών της ελεύθερης αγοράς να θέλει την τιμωρία όσων παράγουν και κερδίζουν πλην όμως οι αναπτυξιακοί ρυθμοί της ελληνικής οικονομίας στηρίζονται στην ανάπτυξη των τραπεζικών εργασιών είτε το θέλουν ορισμένοι είτε όχι.Φυσικά η ευθύνη της αποπληρωμής των όποιων πιστώσεων πέφτει στις πλάτες του δανειολήπτη ο οποίος γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα τις δυνατότητές του.Φυσικά οι αρνητικές συγκυρίες μεταβάλλουν τον προγραμματισμό των νοικοκυριών και φέρνουν σε αρκετά δύσκολη θέση αρκετά φυσικά και νομικά πρόσωπα.Η σημερινή συγκυρία είναι αρνητική με την έννοια ότι ο οικογενειακός προϋπολογισμός πλήττεται τόσο από την αύξηση των επιτοκίων όσο και από την αύξηση των τιμών βασικών ειδών διατροφής και καυσίμων.Το χρονικό διάστημα που διανύουμε είναι δύσκολο, αυτό το αντιλαμβάνονται όλοι και κυρίως οι έχοντες την εκτελεστική εξουσία και την ευθύνη χάραξης της οικονομικής πολιτικής της χώρας.Παρά το γεγονός ότι το ΑΕΠ της χώρας το πρώτο τρίμηνο του 2008 αυξήθηκε με 3,6% ποσοστό ίδιο με το τελευταίο τρίμηνο του 2007, εντούτοις η κυβέρνηση προχώρησε στην αναθεώρηση των βασικών μεγεθών της ελληνικής οικονομίας.Ο ρυθμός ανάπτυξης από το 4% αναθεωρήθηκε στο 3,6%, ενώ ο πληθωρισμός από το 3,5% αναθεωρήθηκε στο 3,8%.Μόνο το ύψος του ελλείμματος παρέμεινε σταθερό στα επίπεδα του 1,6% αφού επικράτησε η άποψη ότι αναφορικά με τα έσοδα η αύξηση του πληθωρισμού θα καλύψει μέρος των όποιων απωλειών υπάρξουν από την μείωση του ρυθμού ανάπτυξης.Φυσικά την αύξηση του κόστους του χρήματος δεν την πληρώνουν μόνο τα νοικοκυριά αλλά και το ίδιο το κράτος.Με δημόσιο χρέος της τάξεως άνω των 250 δισ. ευρώ και με ανάγκη αναζήτησης άνω των 35 δισ. ευρώ για την κάλυψη των τοκοχρεολυτικών υποχρεώσεων που απορρέουν από το χρέος η ελληνική κυβέρνηση θα πληρώσει αρκετά το τίμημα της δυσχερούς επιτοκιακής συγκυρίας.Ηδη το επιτόκιο των 3μηνων εντόκων γραμματίων του ελληνικού Δημοσίου έχει ανέλθει στα επίπεδα του 4,52% που είναι τα μεγαλύτερα επίπεδα της τελευταίας 8ετίας.Η επιβάρυνση είναι δεδομένη όπως δεδομένη είναι και η επιβάρυνση του τρέχοντος προϋπολογισμού από την ανατροπή των προβλέψεων για τις τιμές των καυσίμων και των εμπορευμάτων.Οι αρχικές προβλέψεις για την τιμή του πετρελαίου ήταν στα επίπεδα των 79 δολαρίων ανά βαρέλι ενώ ακόμη και οι αναθεωρημένη πρόβλεψη στα επίπεδα των 90-100 δολαρίων είναι εκτός πραγματικότητας όταν η τιμή του μαύρου χρυσού έχει αναρριχηθεί στα επίπεδα των 137 δολαρίων.Το ίδιο συμβαίνει και με τις προβλέψεις για τις αυξήσεις στις τιμές των εμπορευμάτων που οι αρχικές προβλέψεις τις ήθελαν στο 4,3% και οι αναθεωρημένες στο 13%, ενώ σε πραγματικά επίπεδα έχουν ξεπεράσει το 40%.
Ο κ. Σαράντος Λέκκας είναι οικονομολόγος.
(ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΟ ΚΕΡΔΟΣ ΣΤΙΣ 8/6/2008).

Δεν υπάρχουν σχόλια: