Σε διεθνές επίπεδο η διολίσθηση του αμερικανικού δολαρίου συζητείται όλο και περισσότερο, τόσο σε ό,τι αφορά τις επιπτώσεις της όσο και σε ό,τι αφορά την κατάληξή της.Πολλοί αναρωτιούνται γιατί υποχωρεί το αμερικανικό νόμισμα.Η απάντηση μπορεί να δοθεί μέσα από ορισμένες ερωτήσει .Οταν το εμπορικό και δημοσιονομικό έλλειμμα των ΗΠΑ βρίσκεται σε δυσθεώρητα επίπεδα, είναι λογικό ή όχι το αμερικανικό δολάριο να βρεθεί σε διαδικασία απομείωσης της αξίας του;Οταν η επιτοκιακή διαφορά μεταξύ δολαρίου και στερλίνας βρίσκεται στις 225 μονάδες βάσης υπέρ της στερλίνας, τότε γιατί κάνει εντύπωση η εκτόξευση της ισοτιμίας δολαρίου - στερλίνας κοντά στις 2 στερλίνες, επίπεδο που καταγράφεται ως το υψηλότερο των τελευταίων 26 ετών;Οταν η αμερικανική οικονομία κλονίζεται αναπτυξιακά σε σχέση με την οικονομία της ευρωζώνης, η οποία βρίσκεται σε καθαρή αναπτυξιακή πορεία, τότε γιατί είναι περίεργο η ισοτιμία ευρώ - δολαρίου να καταγράφει το ένα ιστορικό ρεκόρ μετά το άλλο και να οδεύει προς τα επίπεδα των 1,55 δολαρίων;Οταν οι αμερικανικές τράπεζες, που αποτελούν το υπόβαθρο όχι μόνο του αμερικανικού οικονομικού συστήματος αλλά του διεθνούς καταγράφουν ζημιές δισ. δολαρίων από την έκθεσή τους στη στεγαστική πίστη χαμηλής εξασφάλισης, τότε γιατί είναι περίεργο να κλονίζεται η εμπιστοσύνη προς το δολάριο και να καταγράφονται σκηνές άτακτης φυγής από αυτό μέσω πωλήσεων;Οταν η Κίνα, η χώρα με τα μεγαλύτερα συναλλαγματικά αποθέματα, ύψους 1,43 τρισ. δολαρίων (Νοέμβριος 2007), εκ των οποίων το 70% είναι σε δολάρια, δηλώνει ότι θα προχωρήσει σε αναδιάταξη των αποθεματικών της υπέρ του ευρώ, τότε γιατί κάνει εντύπωση η περαιτέρω ενίσχυση του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος; Οταν η κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ αναθεωρεί πτωτικά από το 2,5% στο 1,8% τις προβλέψεις της για την ανάπτυξη της αμερικανικής οικονομίας για το 2008, τότε γιατί κάνει εντύπωση η πορεία της ισοτιμίας ευρώ-δολαρίου προς τα 1,55 δολάρια;Οταν η κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ προχωρεί στην πιο επιθετική κίνηση μείωσης των επιτοκίων του δολαρίου (κατά 75 μονάδες βάσης στις 22 Ιανουαρίου), που ανάλογη είχε να δει η διεθνής κοινότητα εδώ και 24 χρόνια, τότε γιατί κάνει εντύπωση η υποχώρηση του αμερικανικού νομίσματος;Οταν η αμερικανική Citigroup, η μεγαλύτερη τράπεζα του κόσμου, αμφισβητείται και μάλιστα σε σημείο απαξίωσης, παρά το γεγονός ότι στα μέσα Ιανουαρίου είχε δημοσιοποιήσει διαγραφές από την εμπλοκή της στην κρίση της στεγαστική πίστης 18 δισ. δολαρίων και ζημιές τετάρτου τριμήνου 2007 ύψους 9,83 δισ. δολαρίων, τότε γιατί κάνει εντύπωση η αμφισβήτηση του δολαρίου;Με δεδομένα τα προβλήματα στην αμερικανική οικονομία, κυρίως μέσω των επιπτώσεων από το σπάσιμο της φούσκας των στεγαστικών δανείων, πρέπει να θεωρείτε βέβαιο ότι η κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ θα συνεχίσει να μειώνει το κόστος του χρήματος και να περιορίζει τα υπόβαθρα του δολαρίου, οπότε πρέπει να αναμένουμε και νέα υποχώρηση του αμερικανικού νομίσματος.Μετά και την τελευταία αναπροσαρμογή των αμερικανικών επιτοκίων, το ευρωεπιτόκιο για πρώτη φορά μετά από μία τριετία υπερέχει του αμερικανικού.Την τριετία 2005-2007 το βασικό επιτόκιο του δολαρίου υπερείχε του αντίστοιχου του ευρώ, αυτό όμως δεν ευνόησε το δολάριο παρά μόνο μία χρονιά, το 2005.Κατά τη διετία 2006-2007 το ευρώ με χαμηλότερο επιτόκιο συνέχισε την ανοδική του πορεία η οποία είχε αρχίσει από το 2002 φθάνοντας στις 23 Νοεμβρίου 2007 στα επίπεδα των 1,4966 δολαρίων.Με δεδομένη την απόφαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας να μην ακολουθήσει την επιθετική επιτοκιακή πολιτική της αμερικανικής, το βασικό στήριγμα του ευρώ, το επιτόκιο, θα συνεχίζει να στηρίζει το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα και όπως όλα δείχνουν το επόμενο ρεκόρ στην ισοτιμία ευρώ-δολαρίου είναι απλά θέμα χρόνου.
Ο κ. Σαράντος Λέκκας είναι οικονομολόγος.
(ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΟ ΚΕΡΔΟΣ ΣΤΙΣ 9/3/2008)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου