Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΦΟΥΣΚΑ
Εάν εξετάσουμε με αντικειμενικό τρόπο την σύγχρονη οικονομική πραγματικότητα της χώρας τότε διαπιστώνουμε ότι η μεγαλύτερη φούσκα που καταγράφηκε, δεν ήταν ούτε του χρηματιστηρίου, ούτε των ακινήτων, ούτε των πιστώσεων.
Φούσκα ήταν η οικονομία στο σύνολο της.
Πολλές φόρες έχει αναφερθεί ότι το μοντέλο «ανάπτυξης» που στηρίζεται σε δανεικά, σε εισαγωγές, σε επιδοτήσεις, σε ελλείμματα, δεν μπορεί και δεν πρέπει να θεωρείτε ούτε υγιές ούτε βιώσιμο.
Πώς να χαρακτηρίσουμε ένα μοντέλο « ανάπτυξης» όταν χωρίς παραγωγική βάση έχει μάθει να βιώνει με αντισυμβατικούς όρους που θεοποιούν την κατανάλωση;
Η μεγαλύτερη φούσκα που καταγράφηκε ποτέ στην σύγχρονη οικονομική ιστορία της χώρας είναι το ίδιο της το ΑΕΠ.
Η φούσκα ξεκίνησε το 2000 και πήρε τέλος το 2008 όταν η διεθνής χρηματοοικονομική κρίση ανέδειξε την ψευδαίσθηση ανάπτυξης που εντέχνως είχε καλλιεργηθεί, αφού το αέναο μιας πορείας που δεν φείδονταν του εύκολου και φθηνού χρήματος είχε υιοθετηθεί από την πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας.
Το 2000 το ΑΕΠ της χώρας καταγράφονταν στα 136,3 δις € , ενώ μια οκταετία μετά το 2008 έφθασε τα 232,9 δις € παρουσιάζοντας μια αύξηση της τάξεως των 96,6 δις € ή του 70,9%.
Ιστορικά τα επίπεδα του ΑΕΠ του 2008 ήταν τα υψηλοτέρα που είχαν καταγραφεί στην χώρα μας .
Μεγέθυνση που θα ζήλευαν ακόμη και χώρες με ισχυρή παραγωγική βάση και υγιούς οικονομικούς δείκτες .
Για να κατανοήσουμε το μέγεθος της φούσκας της περιόδου 2000-2008 θα συγκρίνουμε αυτή την μεγέθυνση με την αντίστοιχη της περιόδου 1955-1963 που για πολλούς θεωρείτε περίοδος αναδιάταξης των παραγωγικών δομών της χώρας .
Το 1955 το ΑΕΠ της χώρας καταγράφονταν στα 72,9 δις δραχμές ενώ μια οκταετία αργότερα το 1963 έφθασε στα επίπεδα των 143,7 δις δραχμών καταγράφοντας μια αύξηση της τάξεως των 70,8 δις δραχμών ή 76,8 % με ετήσιο μέσο όρο ανάπτυξης της τάξεως του 8,8%.
Η μεγέθυνση όμως της 8ετιας 1955-1963 είχε ως υπόβαθρο τις ακαθάριστες επενδύσεις παγίου κεφαλαίου που αυξήθηκαν κατά 177,7% με ετήσιο μέσο όρο κατά 13,6% και τις ακαθάριστες ιδιωτικές επενδύσεις που αυξηθήκαν κατά 166,1% με ετήσιο μέσο όρο αύξησης κατά 13%.
Η μεγέθυνση της 8ετιας 2000-2008 που στηρίχτηκε;
Μόνο στην κατανάλωση, η οποία κάλυπτε το 75% του εγχώριου προϊόντος.
Μόνο το άνοιγμα του εμπορικού ισοζυγίου του 2008 με έλλειμμα της τάξεως των 40,99 δις € αποκαλύπτει το σαθρό υπόβαθρο της αναπτυξιακής ψευδαίσθησης .
Η υιοθέτηση του ευρώ, τα χαμηλά επιτόκια , οι αυξημένες πιστώσεις , η λαϊκίζουσα εισοδηματική πολιτική που είχε πάρει διαζύγιο από την παραγωγικότητα, η συνδιοίκηση των δημοσίων επιχειρήσεων και οργανισμών από πολιτικούς ινστρούχτορες και συνδικαλιστές (μετρημένες στα δάκτυλα οι διαχειριστές του δημοσίου χρήματος με υγιή και τεχνοκρατικό τρόπο), η διαφθορά και η μετατροπή του κρατικού τομέα σε λάφυρο της εκάστοτε εκτελεστικής εξουσίας , δημιούργησαν ένα σαθρό πλαίσιο λειτουργίας , τον λογαριασμό του οποίου καλούμεθα να πληρώσουμε όλοι μας μέσω των μνημονίων .
Έχει ειπωθεί πως δεν υπάρχει μεγαλύτερη ψευδαίσθηση από αυτή που πιστεύει στο αέναο.
Δυστυχώς για τους Έλληνες η 8ετια 2000-2008 δημιούργησε τέτοιες ψευδαισθήσεις που σήμερα ακόμη και τα αυτονόητα να θεωρούνται εξωπραγματικά.
Η βασική αρχή κάθε υγιούς οικονομικής μονάδος , αυτή που θέλει τον ισοσκελισμό των εσόδων με τα έξοδα δεν μπορεί εύκολα να υιοθετηθεί και αυτό διότι, οι μύθοι που καλλιεργήθηκαν μέχρι και το 2008 ήθελαν την ελληνική οικονομία να μην υπόκεινται σε καμία οικονομική θεωρία και πρακτική.
Μια σειρά από ιδεολογήματα και αυτοσχεδιασμοί δημιούργησαν υπόβαθρα ελλειμμάτων που σταδιακά μετατράπηκαν σε βρόγχο που σήμερα αναγνωρίζεται ως πρόβλημα δημοσίου χρέους.
Μετά από 8 χρόνια μεγεθύνθηκε το εγχώριο προϊόν κατά 96,6 δις € κάτι που κατά την προσωπική μας άποψη συνιστά φούσκα , την μεγαλύτερη που γνώρισε η ελληνική πραγματικότητα.
Όπως κάθε φούσκα έτσι και αυτή του ΑΕΠ της περιόδου 2000-2008, με μια αφορμή , στην περίπτωση μας η διεθνής χρηματοπιστωτική κρίση , έσκασε.
Δυστυχώς το σπάσιμο κάθε φούσκας γίνεται εντονότερα ορατό από την σταδιακή δημιουργία της.
Για την χώρα μας μέσα σε μια τριετία 2009-2011 το ΑΕΠ συρρικνώθηκε κατά 14 ποσοστιαίες μονάδες και κατά 24,4 δις και έπεται συνέχεια .
Φούσκα ήταν η οικονομία στο σύνολο της.
Πολλές φόρες έχει αναφερθεί ότι το μοντέλο «ανάπτυξης» που στηρίζεται σε δανεικά, σε εισαγωγές, σε επιδοτήσεις, σε ελλείμματα, δεν μπορεί και δεν πρέπει να θεωρείτε ούτε υγιές ούτε βιώσιμο.
Πώς να χαρακτηρίσουμε ένα μοντέλο « ανάπτυξης» όταν χωρίς παραγωγική βάση έχει μάθει να βιώνει με αντισυμβατικούς όρους που θεοποιούν την κατανάλωση;
Η μεγαλύτερη φούσκα που καταγράφηκε ποτέ στην σύγχρονη οικονομική ιστορία της χώρας είναι το ίδιο της το ΑΕΠ.
Η φούσκα ξεκίνησε το 2000 και πήρε τέλος το 2008 όταν η διεθνής χρηματοοικονομική κρίση ανέδειξε την ψευδαίσθηση ανάπτυξης που εντέχνως είχε καλλιεργηθεί, αφού το αέναο μιας πορείας που δεν φείδονταν του εύκολου και φθηνού χρήματος είχε υιοθετηθεί από την πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας.
Το 2000 το ΑΕΠ της χώρας καταγράφονταν στα 136,3 δις € , ενώ μια οκταετία μετά το 2008 έφθασε τα 232,9 δις € παρουσιάζοντας μια αύξηση της τάξεως των 96,6 δις € ή του 70,9%.
Ιστορικά τα επίπεδα του ΑΕΠ του 2008 ήταν τα υψηλοτέρα που είχαν καταγραφεί στην χώρα μας .
Μεγέθυνση που θα ζήλευαν ακόμη και χώρες με ισχυρή παραγωγική βάση και υγιούς οικονομικούς δείκτες .
Για να κατανοήσουμε το μέγεθος της φούσκας της περιόδου 2000-2008 θα συγκρίνουμε αυτή την μεγέθυνση με την αντίστοιχη της περιόδου 1955-1963 που για πολλούς θεωρείτε περίοδος αναδιάταξης των παραγωγικών δομών της χώρας .
Το 1955 το ΑΕΠ της χώρας καταγράφονταν στα 72,9 δις δραχμές ενώ μια οκταετία αργότερα το 1963 έφθασε στα επίπεδα των 143,7 δις δραχμών καταγράφοντας μια αύξηση της τάξεως των 70,8 δις δραχμών ή 76,8 % με ετήσιο μέσο όρο ανάπτυξης της τάξεως του 8,8%.
Η μεγέθυνση όμως της 8ετιας 1955-1963 είχε ως υπόβαθρο τις ακαθάριστες επενδύσεις παγίου κεφαλαίου που αυξήθηκαν κατά 177,7% με ετήσιο μέσο όρο κατά 13,6% και τις ακαθάριστες ιδιωτικές επενδύσεις που αυξηθήκαν κατά 166,1% με ετήσιο μέσο όρο αύξησης κατά 13%.
Η μεγέθυνση της 8ετιας 2000-2008 που στηρίχτηκε;
Μόνο στην κατανάλωση, η οποία κάλυπτε το 75% του εγχώριου προϊόντος.
Μόνο το άνοιγμα του εμπορικού ισοζυγίου του 2008 με έλλειμμα της τάξεως των 40,99 δις € αποκαλύπτει το σαθρό υπόβαθρο της αναπτυξιακής ψευδαίσθησης .
Η υιοθέτηση του ευρώ, τα χαμηλά επιτόκια , οι αυξημένες πιστώσεις , η λαϊκίζουσα εισοδηματική πολιτική που είχε πάρει διαζύγιο από την παραγωγικότητα, η συνδιοίκηση των δημοσίων επιχειρήσεων και οργανισμών από πολιτικούς ινστρούχτορες και συνδικαλιστές (μετρημένες στα δάκτυλα οι διαχειριστές του δημοσίου χρήματος με υγιή και τεχνοκρατικό τρόπο), η διαφθορά και η μετατροπή του κρατικού τομέα σε λάφυρο της εκάστοτε εκτελεστικής εξουσίας , δημιούργησαν ένα σαθρό πλαίσιο λειτουργίας , τον λογαριασμό του οποίου καλούμεθα να πληρώσουμε όλοι μας μέσω των μνημονίων .
Έχει ειπωθεί πως δεν υπάρχει μεγαλύτερη ψευδαίσθηση από αυτή που πιστεύει στο αέναο.
Δυστυχώς για τους Έλληνες η 8ετια 2000-2008 δημιούργησε τέτοιες ψευδαισθήσεις που σήμερα ακόμη και τα αυτονόητα να θεωρούνται εξωπραγματικά.
Η βασική αρχή κάθε υγιούς οικονομικής μονάδος , αυτή που θέλει τον ισοσκελισμό των εσόδων με τα έξοδα δεν μπορεί εύκολα να υιοθετηθεί και αυτό διότι, οι μύθοι που καλλιεργήθηκαν μέχρι και το 2008 ήθελαν την ελληνική οικονομία να μην υπόκεινται σε καμία οικονομική θεωρία και πρακτική.
Μια σειρά από ιδεολογήματα και αυτοσχεδιασμοί δημιούργησαν υπόβαθρα ελλειμμάτων που σταδιακά μετατράπηκαν σε βρόγχο που σήμερα αναγνωρίζεται ως πρόβλημα δημοσίου χρέους.
Μετά από 8 χρόνια μεγεθύνθηκε το εγχώριο προϊόν κατά 96,6 δις € κάτι που κατά την προσωπική μας άποψη συνιστά φούσκα , την μεγαλύτερη που γνώρισε η ελληνική πραγματικότητα.
Όπως κάθε φούσκα έτσι και αυτή του ΑΕΠ της περιόδου 2000-2008, με μια αφορμή , στην περίπτωση μας η διεθνής χρηματοπιστωτική κρίση , έσκασε.
Δυστυχώς το σπάσιμο κάθε φούσκας γίνεται εντονότερα ορατό από την σταδιακή δημιουργία της.
Για την χώρα μας μέσα σε μια τριετία 2009-2011 το ΑΕΠ συρρικνώθηκε κατά 14 ποσοστιαίες μονάδες και κατά 24,4 δις και έπεται συνέχεια .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου