Tο μεγάλο στοίχημα για την χώρα μας είναι η αύξηση των παραγωγικών επενδύσεων.
Θαύματα βεβαίως δεν γίνονται από την μια στιγμή στην άλλη .
Ανισσοροπίες και αντικίνητρα με ρίζες δεκαετιών απαιτούν μεγάλες προσπάθειες για να εξαλειφθούν.
Το θετικό είναι ότι μια σειρά από επεμβάσεις – μεταρρύθμισεις καλύπτουν απαιτήσεις ετών και ταυτόχρονα δημιουργούν υπόβαθρα προσέλκυσης επενδύσεων ιδιαιτέρως ελκυστικά εάν συγκριθούν με το πρόσφατο παρελθόν.
Το ερώτημα είναι εάν στην βάση της παγκοσμιοποίησης των οικονομιών ,του μεγάλου ανταγωνισμού καθώς και της ύπαρξης όμορων κρατών με ιδιαίτερα χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές και εντυπωσιακά φθηνότερο εργατικό δυναμικό οι μεταρρυθμίσεις –επεμβάσεις που έχουν πραγματοποιηθεί είναι αρκετές για να αλλάξουν το ρου των επενδυτικών κεφαλαίων.
Το ελληνικό επενδυτικό περιβάλλον είναι σε φάση αναδιάταξης.
Οι φορολογικός και οι αναπτυξιακός μεταρρυθμίσεις έδωσαν το στίγμα ότι κάτι αλλάζει.
Οι φορολογικοί εταιρικοί συντελεστές φυσικών και νομικών προσώπων μειώθηκαν .
Το ποσοστό μείωσης στην βάση των μεγάλων δημοσιονομικών προβλημάτων είναι μεγάλο όμως , στην βάση αντίστοιχων εταιρικών επιβαρύνσεων άλλων κρατών είναι μικρό.
Ο αναπτυξιακός νόμος αφαίρεσε αρκετά αντικίνητρα , προσδιόρισε νέες προτεραιότητες , κάλυψε ελλείψεις , έδωσε λύσεις στο πρόβλημα των πολλών αδειών που απαιτούνταν για την ίδρυση μιας εταιρείας ,μείωσε την γραφειοκρατία και φυσικά αναμόρφωσε κατηγορίες και επίπεδα επιχορηγήσεων πάντα στην βάση των αντοχών της ελληνικής οικονομίας.
Η απαίτηση της σύγχρονης επενδυτικής εποχής , αυτή της ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων και της μείωσης των επιβαρύνσεων για υπερωρίες.
Σε ότι αφορούσε την επιχειρηματικότητα τα μεγάλα εμπόδια που κατά διαστήματα τίθονταν ως δικαιολογία από το διεθνές κυρίως κεφάλαιο για την επενδυτική άπνοια που καταγράφονταν ήταν με σειρά βαρύτητας η γραφειοκρατία , η φορολογία , η εργατική νομοθεσία και η διαφθορά.
Πολλά από τα τρωτά του παρελθόντος καλύφθηκαν , άλλα ,όπως η γραφειοκρατία και η διαφθορά θέλουν χρόνο για να αντιμετωπισθούν διότι το βάθος τους είναι μεγάλο και η αντοχή τους ιδιαίτερα ισχυρή αφού πλήθος συμφερόντων λειτουργούν ως τείχος προστασίας τους.
Οι συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα δημιούργησαν νέα δυναμική για την ανάπτυξη ιδίως στον τομέα των υποδομών ,ενώ το νέο πλαίσιο για την λειτουργία των δημοσιών επιχειρήσεων ενίσχυσε την εύρυθμη λειτουργία τους σε καθεστώς ενισχυμένου ανταγωνισμού..
Σήμερα η ελληνική οικονομία βρίσκεται σε φάση αναπροσαρμογής και πλήρους αναδιάταξης του επενδυτικού περιβάλλοντος.
Οι μεταρρυθμίσεις επιβάλλονται από τα στοιχεία αποεπένδυσης που παρατηρείται κυρίως στην Βόρειο Ελλάδα.
Οι χαμηλοί φορολογικοί συντελεστές , περίπου στο 15% , το φθηνό εργατικό δυναμικό και η απουσία ελέγχων οδηγούν ελληνικές παραγωγικές μονάδες στα βαλκάνια.
Όμορες χώρες , Βουλγαρία. Σκόπια , Αλβανία , θεωρούνται σύγχρονα επενδυτικά Ελντοράντα προσελκύοντας δεκάδες εκατομμύρια Ευρώ ελληνικών συμφερόντων.
Τα τελευταία 4 χρόνια έχουν εξαχθεί πάνω από 9,2 δις. Ευρώ για παραγωγικές επενδύσεις Ελλήνων στο Εξωτερικό.
Κατά το ίδιο χρονικό διάστημα τα παραγωγικά κεφάλαια που εισέρρευσαν στην χώρα μας από το εξωτερικό ανήλθαν στα 7,9 δις. Ευρώ .
Η καθαρή θέση της τελευταίας 4ετιας είναι αρνητική κατά 1,36 δισ. Ευρώ πράγμα που εν πολλοίς οφείλεται στις χαμηλές αποδόσεις αναφορικά με την προσέλκυση άμεσων επενδύσεων του 2007 .
Είναι εμφανές ότι απαιτείται περαιτέρω προσπάθεια διότι ο εφησυχασμός ανατρέπει γρήγορα και απόλυτα την όποια θετική εικόνα .
Ανεξάρτητα πάντως των στατιστικών στοιχείων και φυσικά των προσπαθειών που ορθός γίνονται για την προσέλκυση παραγωγικών κεφαλαίων πολλές φορές η όλη προσπάθεια διέπεται από Σισύφειες προοπτικές.
Κατά τις δεκαετίες του 70 και του 80 το διεθνές κεφάλαιο επιζητούσε καλύτερες υποδομές και ανεπτυγμένες τηλεπικοινωνίες για να τοποθετήσει τα κεφάλαια του στην Ελλάδα , την δεκαετία του 90 χαμηλότερους φορολογικούς συντελεστές και την τρέχουσα δεκαετία ελαστικές εργασιακές δομές.
Η Ελλάδα στην βάση των αντοχών της (πολιτικό-κοινωνικών, οικονομικών , συνδικαλιστικών ,κτλ.) με χρονική υστέρηση πάντα καλύπτει αιτήματα και απαιτήσεις .
Οι μεταρρυθμίσεις και οι διαρθρωτικές παρεμβάσεις αρχίζουν να δίνουν καρπούς.
Η Ελλάδα ισχυροποιείται και σταδιακά αλλάζει .
Οι βάσεις της μελλοντικής πορείας είναι ισχυρές και όλα δείχνουν ότι μια νέα εποχή αρχίζει αρκεί η προσπάθεια να συνεχισθεί με πρόγραμμα και ρεαλισμό.
Θαύματα βεβαίως δεν γίνονται από την μια στιγμή στην άλλη .
Ανισσοροπίες και αντικίνητρα με ρίζες δεκαετιών απαιτούν μεγάλες προσπάθειες για να εξαλειφθούν.
Το θετικό είναι ότι μια σειρά από επεμβάσεις – μεταρρύθμισεις καλύπτουν απαιτήσεις ετών και ταυτόχρονα δημιουργούν υπόβαθρα προσέλκυσης επενδύσεων ιδιαιτέρως ελκυστικά εάν συγκριθούν με το πρόσφατο παρελθόν.
Το ερώτημα είναι εάν στην βάση της παγκοσμιοποίησης των οικονομιών ,του μεγάλου ανταγωνισμού καθώς και της ύπαρξης όμορων κρατών με ιδιαίτερα χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές και εντυπωσιακά φθηνότερο εργατικό δυναμικό οι μεταρρυθμίσεις –επεμβάσεις που έχουν πραγματοποιηθεί είναι αρκετές για να αλλάξουν το ρου των επενδυτικών κεφαλαίων.
Το ελληνικό επενδυτικό περιβάλλον είναι σε φάση αναδιάταξης.
Οι φορολογικός και οι αναπτυξιακός μεταρρυθμίσεις έδωσαν το στίγμα ότι κάτι αλλάζει.
Οι φορολογικοί εταιρικοί συντελεστές φυσικών και νομικών προσώπων μειώθηκαν .
Το ποσοστό μείωσης στην βάση των μεγάλων δημοσιονομικών προβλημάτων είναι μεγάλο όμως , στην βάση αντίστοιχων εταιρικών επιβαρύνσεων άλλων κρατών είναι μικρό.
Ο αναπτυξιακός νόμος αφαίρεσε αρκετά αντικίνητρα , προσδιόρισε νέες προτεραιότητες , κάλυψε ελλείψεις , έδωσε λύσεις στο πρόβλημα των πολλών αδειών που απαιτούνταν για την ίδρυση μιας εταιρείας ,μείωσε την γραφειοκρατία και φυσικά αναμόρφωσε κατηγορίες και επίπεδα επιχορηγήσεων πάντα στην βάση των αντοχών της ελληνικής οικονομίας.
Η απαίτηση της σύγχρονης επενδυτικής εποχής , αυτή της ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων και της μείωσης των επιβαρύνσεων για υπερωρίες.
Σε ότι αφορούσε την επιχειρηματικότητα τα μεγάλα εμπόδια που κατά διαστήματα τίθονταν ως δικαιολογία από το διεθνές κυρίως κεφάλαιο για την επενδυτική άπνοια που καταγράφονταν ήταν με σειρά βαρύτητας η γραφειοκρατία , η φορολογία , η εργατική νομοθεσία και η διαφθορά.
Πολλά από τα τρωτά του παρελθόντος καλύφθηκαν , άλλα ,όπως η γραφειοκρατία και η διαφθορά θέλουν χρόνο για να αντιμετωπισθούν διότι το βάθος τους είναι μεγάλο και η αντοχή τους ιδιαίτερα ισχυρή αφού πλήθος συμφερόντων λειτουργούν ως τείχος προστασίας τους.
Οι συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα δημιούργησαν νέα δυναμική για την ανάπτυξη ιδίως στον τομέα των υποδομών ,ενώ το νέο πλαίσιο για την λειτουργία των δημοσιών επιχειρήσεων ενίσχυσε την εύρυθμη λειτουργία τους σε καθεστώς ενισχυμένου ανταγωνισμού..
Σήμερα η ελληνική οικονομία βρίσκεται σε φάση αναπροσαρμογής και πλήρους αναδιάταξης του επενδυτικού περιβάλλοντος.
Οι μεταρρυθμίσεις επιβάλλονται από τα στοιχεία αποεπένδυσης που παρατηρείται κυρίως στην Βόρειο Ελλάδα.
Οι χαμηλοί φορολογικοί συντελεστές , περίπου στο 15% , το φθηνό εργατικό δυναμικό και η απουσία ελέγχων οδηγούν ελληνικές παραγωγικές μονάδες στα βαλκάνια.
Όμορες χώρες , Βουλγαρία. Σκόπια , Αλβανία , θεωρούνται σύγχρονα επενδυτικά Ελντοράντα προσελκύοντας δεκάδες εκατομμύρια Ευρώ ελληνικών συμφερόντων.
Τα τελευταία 4 χρόνια έχουν εξαχθεί πάνω από 9,2 δις. Ευρώ για παραγωγικές επενδύσεις Ελλήνων στο Εξωτερικό.
Κατά το ίδιο χρονικό διάστημα τα παραγωγικά κεφάλαια που εισέρρευσαν στην χώρα μας από το εξωτερικό ανήλθαν στα 7,9 δις. Ευρώ .
Η καθαρή θέση της τελευταίας 4ετιας είναι αρνητική κατά 1,36 δισ. Ευρώ πράγμα που εν πολλοίς οφείλεται στις χαμηλές αποδόσεις αναφορικά με την προσέλκυση άμεσων επενδύσεων του 2007 .
Είναι εμφανές ότι απαιτείται περαιτέρω προσπάθεια διότι ο εφησυχασμός ανατρέπει γρήγορα και απόλυτα την όποια θετική εικόνα .
Ανεξάρτητα πάντως των στατιστικών στοιχείων και φυσικά των προσπαθειών που ορθός γίνονται για την προσέλκυση παραγωγικών κεφαλαίων πολλές φορές η όλη προσπάθεια διέπεται από Σισύφειες προοπτικές.
Κατά τις δεκαετίες του 70 και του 80 το διεθνές κεφάλαιο επιζητούσε καλύτερες υποδομές και ανεπτυγμένες τηλεπικοινωνίες για να τοποθετήσει τα κεφάλαια του στην Ελλάδα , την δεκαετία του 90 χαμηλότερους φορολογικούς συντελεστές και την τρέχουσα δεκαετία ελαστικές εργασιακές δομές.
Η Ελλάδα στην βάση των αντοχών της (πολιτικό-κοινωνικών, οικονομικών , συνδικαλιστικών ,κτλ.) με χρονική υστέρηση πάντα καλύπτει αιτήματα και απαιτήσεις .
Οι μεταρρυθμίσεις και οι διαρθρωτικές παρεμβάσεις αρχίζουν να δίνουν καρπούς.
Η Ελλάδα ισχυροποιείται και σταδιακά αλλάζει .
Οι βάσεις της μελλοντικής πορείας είναι ισχυρές και όλα δείχνουν ότι μια νέα εποχή αρχίζει αρκεί η προσπάθεια να συνεχισθεί με πρόγραμμα και ρεαλισμό.
ΛΕΚΚΑΣ ΣΑΡΑΝΤΟΣ - ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ .
(ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΟ ΙΣΤHMOS-GR ΣΤΙΣ 12/5/2008)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου