Η νέα ΚΑΠ και οι επώδυνες λύσεις .
Αρθρο του Σαραντου Λεκκα*

Οταν ένας παραγωγικός τομέας βρίσκεται σε Συμπληγάδες, τότε η απουσία αντικειμενικής προσέγγισης των προβλημάτων που τον διέπουν οδηγεί σε λαϊκίστικες και άκρως δημαγωγικές τοποθετήσεις. Ο αγροτικός τομέας βρίσκεται μεταξύ των μεταβολών της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ) και των σκληρών ανταγωνιστικών συνθηκών του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου. Οι Ελληνες αγρότες βιώνουν δύσκολες ημέρες. Αυτό είναι ένα γεγονός που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί. Οι Ελληνες αγρότες ζουν την μεταβολή της ΚΑΠ, όπου πέρα από τη σταδιακή μείωση των επιδοτήσεων, παρατηρείται το φαινόμενο να επιδοτείται ο παραγωγός, και όχι η παραγωγή, όπως γινόταν στο παρελθόν.
Αυτή η διαδικασία, με την οποία αλλάζει η όλη φιλοσοφία της ΚΑΠ από τη μια πλευρά και ο σκληρός ανταγωνισμός που επιβάλλεται σε διεθνές επίπεδο από την άλλη δημιουργεί ασφυκτικά πλαίσια δραστηριοποίησης των Ελλήνων αγροτών. Τα λάθη του παρελθόντος, με κυριότερο την απουσία προετοιμασίας για τη νέα εποχή, έχουν οδηγήσει σε αδιέξοδα.
Σήμερα, οι συνθήκες είναι δύσκολες, οι παρεμβάσεις πρέπει να κινούνται στα πλαίσια της νέας ΚΑΠ, ενώ οι λύσεις είναι αρκετά επώδυνες. Σε τέτοιες συγκυρίες, οι λαϊκίστικες και δημαγωγικές τοποθετήσεις πολιτικών και συνδικαλιστών διογκώνουν τα αδιέξοδα και μειώνουν τα περιθώρια ορθολογικών λύσεων. Σε τέτοιες συγκυρίες, τα εύκολα λόγια βρίσκουν εύκολα ακροατήριο, όμως δεν δίνουν λύσεις. Σήμερα, ακούγονται πολλά, όπως για παράδειγμα οι χαμηλές πιστώσεις προς τον αγροτικό τομέα.
Η πραγματικότητα, όμως, είναι διαφορετική. Οι οικονομικές ενισχύσεις προς τον αγροτικό τομέα από εθνικούς πόρους και από την Ευρωπαϊκή Ενωση για το 2008 υπολογίζεται ότι θα ανέλθουν στα 8,89 δισ. ευρώ, ενώ θα κατευθυνθούν στην καταβολή αποζημιώσεων και ενισχύσεων, στην προετοιμασία της νέας ΚΑΠ, στην ενίσχυση των βιολογικών καλλιεργειών, στη στήριξη της αγροτικής έρευνας, στην πληρωμή των συντάξεων του ΟΓΑ, κ.λπ. Οι πιστώσεις του 2008 είναι αυξημένες κατά 14,8 % έναντι των αντίστοιχων του 2007 που είχαν φθάσει στα 7,74 δισ. ευρώ. Σημαντικό μέρος της ενίσχυσης του αγροτικού πληθυσμού γίνεται μέσω της αύξησης των αγροτικών συντάξεων. Την 1/1/08 η αγροτική σύνταξη αυξήθηκε κατά 50,25 ευρώ και διαμορφώθηκε στα 330 ευρώ, ενώ όλοι θα θυμούνται ότι το 2004 η αγροτική σύνταξη ήταν στα 170,8 ευρώ. Φυσικά, δεν πρέπει να ξεχνούμε τον νόμο του 2004 για τα πανωτόκια, ο οποίος έχει διαχρονική ισχύ και ο οποίος έβγαλε από τα αδιέξοδα της υπερχρέωσης χιλιάδες αγρότες. Προσωπικά, πιστεύουμε ότι ο συγκεκριμένος νόμος, όπου οι οφειλές δεν μπορούν να υπερβαίνουν το διπλάσιο του αρχικού κεφαλαίου, έδωσε πνοή στην ελληνική ύπαιθρο και αισιοδοξία στους αγρότες και κτηνοτρόφους της χώρας. Πρόκειται για νόμο ορόσημο με πολλαπλασιαστικά οφέλη για ολόκληρη την ελληνική περιφέρεια.
Η συσσώρευση ελλειμμάτων και χρεών κατά τις δεκαετίες του ’70 και του 80 έχουν ως αποτέλεσμα η εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους στο ύψος των 223,3 δισ. ευρώ να θέλει την εκταμίευση για το 2008 10,5 δισ. ευρώ για τόκους και 26,2 δισ. ευρώ για χρεολύσια. Ας αναλογισθούν αυτοί που υποκριτικά σήμερα αγωνιούν για τα προβλήματα των αγροτών τι χρηματοοικονομικές δυνατότητες στήριξης των εν ενεργεία και των συνταξιούχων αγροτών θα υπήρχαν εάν απουσίαζε ο βραχνάς του δημοσίου χρέους.

*Ο κ. Σαράντος Λέκκας είναι οικονομολόγος.
(ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΣΤΙΣ 13/5/2008)