ΤΟΥ : ΛΕΚΚΑ ΣΑΡΑΝΤΟΥ
Τις τελευταίες εβδομάδες και παρά το γεγονός ότι τα επιτόκια αναφοράς των ισχυρών νομισμάτων της υφηλίου βρίσκονται σε διαδικασία αποκλιμάκωσης ή στην χειρότερη των περιπτώσεων παραμένουν σταθερά , παρατηρείται το φαινόμενο αύξησης των βραχυπρόθεσμων επιτοκίων , δηλαδή των επιτοκίων που αγγίζουν την δραστηριότητα επιχειρήσεων και φυσικών προσώπων .
Στις ΗΠΑ η τελευταία αναπροσαρμογή του βασικού επιτοκίου του δολαρίου πραγματοποιήθηκε έκτακτα στις 22 Ιανουαρίου όταν μειώθηκε κατά 75 μονάδες βάσης στο 3,5%.
Ήταν η μεγαλύτερη μείωση του βασικού επιτοκίου των ΗΠΑ από τον Οκτώβριο του 1984 , δηλαδή εδώ και 24 χρόνια και η πρώτη μη προγραμματισμένη από τον Σεπτέμβριο του 2001.
Αυτό συνέβη υπό το βάρος δυο απειλών ,της κατάρρευσης των χρηματιστηριακών αγορών και της ύφεσης της αμερικανικής οικονομίας.
Στην Ευρωπαϊκή Ένωση οι πληθωριστικοί φόβοι εξαιτίας της αύξησης των τιμών του πετρελαίου έχουν οδηγήσει την Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα σε κατάσταση αναμονής και το βασικό επιτόκιο του ευρώ στο 4% όπως έχει διαμορφωθεί από τις αρχές καλοκαιριού του 2007.
Σε στάση αναμονής βρίσκονται και οι κεντρικές τράπεζες της Βρετανίας , Της Ελβετίας Και της Ιαπωνίας με τα βασικά επιτόκια της Στερλίνας , του Ελβετικού Φράγκου και του Γιεν στα επίπεδα του 5.75% ,2.75% και 0,5% αντίστοιχα.
Παρά ταύτα τα βραχυπρόθεσμα επιτόκια και σε Ευρώπη και σε Αμερική αυξάνονται .
Γιατί αυξάνονται όμως τα επιτόκια ;
Tο διεθνές πιστωτικό σύστημα βρίσκεται σε ασφυξία , περνά κρίση η οποία στην ουσία ξεκίνησε από τις ΗΠΑ και από την αγορά των στεγαστικών δανείων χαμηλής εξασφάλισης .
Σε πρώτο επίπεδο η αλόγιστη παροχή στεγαστικών δανείων σε άτομα που δεν πληρούσαν τις απαραίτητες ελάχιστες εγγυήσεις με στόχο την διεύρυνση της βάσης χορηγήσεων και της αύξησης του μεριδίου της αγοράς στεγαστικών δανείων .
Σε δεύτερο επίπεδο η προεξόφληση των εσόδων από τα συγκεκριμένα δάνεια και η έκδοση ομολόγων τα οποία πωλήθηκαν στις διεθνείς αγορές και αγοράσθηκαν από διάφορα ισχυρά πιστωτικά ιδρύματα σε Ευρώπη και Αμερική.
Η κρίση η οποία ξεκίνησε στην αρχή του φετινού καλοκαιριού οφείλονταν στην κατάρρευση της συγκεκριμένης αγοράς .
Οι δανειολήπτες δεν μπορούσαν να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους ,τα δάνεια έγιναν προβληματικά , τα έσοδα μειώθηκαν , οι προβλέψεις και οι διαγραφές αυξήθηκαν ,τα χαρτοφυλάκια απογειώθηκαν , οι μετοχές έπεσαν και η ρευστότητα μειώθηκε .
Η αναζήτηση κεφαλαίων από πολλές πλευρές την ίδια ώρα οδήγησε στην αύξηση καταρχάς των διατραπεζικών επιτοκίων και στην συνέχεια των καταθετικών και φυσικά των χορηγήσεων.
Οι τράπεζες που δεν έχουν ισχυρή καταθετική βάση αντλούν ρευστότητα κυρίως μέσω της διατραπεζικής αγοράς .
Η αύξηση της ζήτησης στην διατραπεζική είχε ως αποτέλεσμα την απογείωση του euribor μηνός στα επίπεδα του 4,92% στα τέλη του 2007, δηλαδή στο υψηλότερο επίπεδο της τελευταίας 7ετιας.
Στην συνέχεια και παρότι μειώθηκαν στο 4,17 % (euribor μηνός -22 Ιανουαρίου) δεν παύουν να βρίσκονται σε υψηλά επίπεδα.
Η εναλλακτική επιλογή των τραπεζών είναι η άντληση κεφαλαίων μέσω γαλαντομικών καταθετικών προϊόντων .
Στην βάση αυτή διαπιστώνεται ότι η πιστωτική κρίση ελέω της κατάρρευσης της αγοράς στεγαστικών δανείων χαμηλής φερεγγυότητας στις ΗΠΑ έχει αρχίσει να περνά και στην πραγματική οικονομία .
Οι παράπλευρες απώλειες δεν είναι άλλες από τα φυσικά πρόσωπα και τα νοικοκυριά .
Πληρώνουν έναν λογαριασμό που ποτέ δεν προκάλεσαν .
Στην ουσία πληρώνουν την απληστία του διεθνούς χρηματοπιστωτικού κατεστημένου.
Τις τελευταίες εβδομάδες και παρά το γεγονός ότι τα επιτόκια αναφοράς των ισχυρών νομισμάτων της υφηλίου βρίσκονται σε διαδικασία αποκλιμάκωσης ή στην χειρότερη των περιπτώσεων παραμένουν σταθερά , παρατηρείται το φαινόμενο αύξησης των βραχυπρόθεσμων επιτοκίων , δηλαδή των επιτοκίων που αγγίζουν την δραστηριότητα επιχειρήσεων και φυσικών προσώπων .
Στις ΗΠΑ η τελευταία αναπροσαρμογή του βασικού επιτοκίου του δολαρίου πραγματοποιήθηκε έκτακτα στις 22 Ιανουαρίου όταν μειώθηκε κατά 75 μονάδες βάσης στο 3,5%.
Ήταν η μεγαλύτερη μείωση του βασικού επιτοκίου των ΗΠΑ από τον Οκτώβριο του 1984 , δηλαδή εδώ και 24 χρόνια και η πρώτη μη προγραμματισμένη από τον Σεπτέμβριο του 2001.
Αυτό συνέβη υπό το βάρος δυο απειλών ,της κατάρρευσης των χρηματιστηριακών αγορών και της ύφεσης της αμερικανικής οικονομίας.
Στην Ευρωπαϊκή Ένωση οι πληθωριστικοί φόβοι εξαιτίας της αύξησης των τιμών του πετρελαίου έχουν οδηγήσει την Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα σε κατάσταση αναμονής και το βασικό επιτόκιο του ευρώ στο 4% όπως έχει διαμορφωθεί από τις αρχές καλοκαιριού του 2007.
Σε στάση αναμονής βρίσκονται και οι κεντρικές τράπεζες της Βρετανίας , Της Ελβετίας Και της Ιαπωνίας με τα βασικά επιτόκια της Στερλίνας , του Ελβετικού Φράγκου και του Γιεν στα επίπεδα του 5.75% ,2.75% και 0,5% αντίστοιχα.
Παρά ταύτα τα βραχυπρόθεσμα επιτόκια και σε Ευρώπη και σε Αμερική αυξάνονται .
Γιατί αυξάνονται όμως τα επιτόκια ;
Tο διεθνές πιστωτικό σύστημα βρίσκεται σε ασφυξία , περνά κρίση η οποία στην ουσία ξεκίνησε από τις ΗΠΑ και από την αγορά των στεγαστικών δανείων χαμηλής εξασφάλισης .
Σε πρώτο επίπεδο η αλόγιστη παροχή στεγαστικών δανείων σε άτομα που δεν πληρούσαν τις απαραίτητες ελάχιστες εγγυήσεις με στόχο την διεύρυνση της βάσης χορηγήσεων και της αύξησης του μεριδίου της αγοράς στεγαστικών δανείων .
Σε δεύτερο επίπεδο η προεξόφληση των εσόδων από τα συγκεκριμένα δάνεια και η έκδοση ομολόγων τα οποία πωλήθηκαν στις διεθνείς αγορές και αγοράσθηκαν από διάφορα ισχυρά πιστωτικά ιδρύματα σε Ευρώπη και Αμερική.
Η κρίση η οποία ξεκίνησε στην αρχή του φετινού καλοκαιριού οφείλονταν στην κατάρρευση της συγκεκριμένης αγοράς .
Οι δανειολήπτες δεν μπορούσαν να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους ,τα δάνεια έγιναν προβληματικά , τα έσοδα μειώθηκαν , οι προβλέψεις και οι διαγραφές αυξήθηκαν ,τα χαρτοφυλάκια απογειώθηκαν , οι μετοχές έπεσαν και η ρευστότητα μειώθηκε .
Η αναζήτηση κεφαλαίων από πολλές πλευρές την ίδια ώρα οδήγησε στην αύξηση καταρχάς των διατραπεζικών επιτοκίων και στην συνέχεια των καταθετικών και φυσικά των χορηγήσεων.
Οι τράπεζες που δεν έχουν ισχυρή καταθετική βάση αντλούν ρευστότητα κυρίως μέσω της διατραπεζικής αγοράς .
Η αύξηση της ζήτησης στην διατραπεζική είχε ως αποτέλεσμα την απογείωση του euribor μηνός στα επίπεδα του 4,92% στα τέλη του 2007, δηλαδή στο υψηλότερο επίπεδο της τελευταίας 7ετιας.
Στην συνέχεια και παρότι μειώθηκαν στο 4,17 % (euribor μηνός -22 Ιανουαρίου) δεν παύουν να βρίσκονται σε υψηλά επίπεδα.
Η εναλλακτική επιλογή των τραπεζών είναι η άντληση κεφαλαίων μέσω γαλαντομικών καταθετικών προϊόντων .
Στην βάση αυτή διαπιστώνεται ότι η πιστωτική κρίση ελέω της κατάρρευσης της αγοράς στεγαστικών δανείων χαμηλής φερεγγυότητας στις ΗΠΑ έχει αρχίσει να περνά και στην πραγματική οικονομία .
Οι παράπλευρες απώλειες δεν είναι άλλες από τα φυσικά πρόσωπα και τα νοικοκυριά .
Πληρώνουν έναν λογαριασμό που ποτέ δεν προκάλεσαν .
Στην ουσία πληρώνουν την απληστία του διεθνούς χρηματοπιστωτικού κατεστημένου.
(ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΟ ISTHMOS GR ΣΤΙΣ 27/1/2008)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου